Daha çok küçükken başladı dertlerim
üstüme geldi ve kaçmadım herkesi
iyi birisi sandım aklıma gelmedi
kötü oldukları katlanıp her şeyi
içime atınca inat yapıp bekledim
nedeni yoktu tabi sapıtmıştım
-Güvenememeyi bana babam alıştırdı
Bende gidipte anama sarılmıştım
Anlatıyım size neden bu denli sevgiyle bu aşkla denize bağlıyım
yerine farklı kız koyamadım asla bir kaç kez denedim gerizekalıyım
ki benim el attığım her şeyde biraz sen vardın bana çekilen aşkın
ızdırabı kaldı şimdi dinle bunu ve anla benide yak deliren aklımı
8.Sınıfa başladım sınıfta Deniz adında bir kız vardı
–ilk görüşte hoşlandım,sevdim ve de bir hayli kıskandım
ben cesaret dolu bi çocuktum oysa ki onu görene kadar ayıkmazdım
iyice hırslandım gidip duygularımı önüne sericektim yadırgandım
bi gün bi dostum dedi ki öyle kuru kuru olmaz gidip hediye falan ver
Hediye falan dertti bana param yok daha küçüğüm de
ileriye bakan derdi ki bu çocuk hırslı istediğini alır uğraşır yani dişe diştir
Madem öyle hediye lazım para bulmak için gidip bir işe girdim
Bir cuma günü tam işimi bitirdim kapıdan içeriye deniz girdi
beni sevindirdi fakat o başka bir sebepten ötürü gelmiş gerilmiştim
ona da neden burdasın dediğimde güldü
sonra dedi ki can babam nerde?
Ben kafam yerde bir şekil içeri gittim utandım dedim ki sabah gelmez o.
Ona hediye alıcağım paranın babasından çıkması garip olaydı
hani kolaydı lan aşk meşk işleri sürekli acı çekip panik olandım
ama o gün bir cesaret patladı volta atar gibi bir ileri bir geri gidiyordum
Hediye ve çiçekle karşısına geçtim ve sonunda dedim ki seni seviyorum
En güvendiği çalışanı bendim söyledim kızını sevdiğimi
ve de ona hediyeler almak için çalışıpta onca çaba gösterdiğimi
anlamıştı zaten ve dedi ki bana anlıyorum bu konuda ki netliğini
bende tekrar teşekkür ettim kızınızı bana emanet ettiginiz için
Bunun üzerine bi kaç hafta geçti ben grip oldum (öh) hastalandım
meraklanan kız arkadaşım dedi ki bir doktora gidelim ilaç yazar
Sırf üzülmesin diye de gitmiştim peşinden
inat yapar hırs yapar kaçardım hastane ortamlarından sonrada saçmalardık
Ama 2 gün sonra da şehirdışına çıkması gerekiyordu tüm ailesiyle
Ben hastaydım hala gitme dedim,olmaz dedi ve feda edince ben tüm cümlelerimi gitmemesi için
tamam lan gitmicem dedi ki bizde kalacaktı
4 te çalan bir telefon tüm gecemizi berbat edince
tabi şaşırdım hatta polis vardı dediki ıh ”Evladım sen kimsin”
”Ben denizin erkek arkadaşıyım gecenin bu saatinde asıl sen kimsin”
Beni iyi dinle bir bak şimdi dedi ve sözüne gerilerek devam etti
Seferihisarda bi trafik kazası sonucu o kızın ailesi vefat etti
(laaan)
Hay amına koyim Deniz uyuyordu, bir bilsen kendimi çok zor tutuyordum
Ona nasıl anlatıcağımı da kuruyordum kafamda
Deniz uyandı ve de söyledim ağlama çığlıklarını da duyuyordum
Bu nasıl bir hayat dersi lan şans her defada kaderin ağlarını üstüme atıpta hayatımın amına koyuyodu
-Ailesi yoktu artık onun ama benden başka ben her şeyiydim
bir yandan acı verip bir yandan mutluluktu buda bana gerçeğin hiç değişmiceğini sanıp er geç insiyatif kullanmakta bi dert değildi
tabi hayatımızın sonuna kadar beraberiz dedikte bak nerdeyiz biz
Olgunlaştım geliştim, okulu bırakıp bir işe girdim
Çünkü biz evlenicez lan demiştik o dönem
Türkiyenin coğrafyasından da daha çok denize sahiptim
onun sade 4/3’ü denizle kaplı, benim her tarafım denizdi
her tarafım denizdi
2 Sene geçti bizde kalıyorduk bir sıkıntımız da yoktu çok şükür
annesi ve babası gibiydim her zaman yanındayım da çok küçük yaşta vefat edince kaybetti herşeyi
Omutluyken bile gözleri dolu
babamdan görmediğim baba şevkatini denize gösteriyordum
Ben işe giderdim o yemek yapardı,evde de sürekli sebep arardık sarılmak için
ve de eve geç kalma erkenden gel sen hep tamam mı diyince tabi beni bu mutlu ediyordu
Yeni imkanlar yaratıyordum beni görmek için evde can atıyordu
kalbi küçük sade ben sığabiliyordum
3.senemizdi bir gece yorgun argın döndüm eve ve keyif yoktu
kapıyı çaldım annem açtı boşuna arama dedi ve evde deniz yoktu
Bende merak edipte sordum nerde bu kız evde iyice köpürmüştüm
Denizin öz abisi gelipte kızı istanbullara götürmüştü.
2 Ay geçti haber aldım ondan valizimi toplayıp istanbula gittim
abisi hergün dövüpte soruyormuş kıza kim lan bu can
ve insaf duyan da yoktu denize bir de artık güvenmek ah ne kadar zor geliyodur
onun için bir de abisi ayarlamış kıza üvey anne baba
Sabrım kalmadı artık yeter dedim denizle izmire kaçtık
gizli felandı yinede olsun beraberdik kilitli kalan korkulara da sahiptik
fakat amacımız hiç bi zaman kötü degildi
Bizi canlı halde ayıramazlardı da kader toprağa bir ölüme zincir vurdu.
4-5 ay evden çıkmadık aslında bakarsan baya bir sapıttık
çünkü tedirgindim abisi gelir diye denizi tekrar kaçırdı
olacak gibi değil bulamıyordum onu lan aklımı iyicene kaçırdım
Hastanelerde yattım onca ay ve kimseler demedi ki hiç Nasılsın?
Ben hala daha bulamadım seni istanbul seni aldı benden
bi yardım elvermez tanrım her yerde dertler elzemse sırıtma
Ben korsanlar kadar çaresizim ve de bir o kadar da tutsağım
hala sen daha gönlümde yaşayan özgür bir deniz kızıysan
Yağmur ve rüzgarların nedeni yok
Dünya ellerimde kalbinden uzak olabilirim ama bu aşkı engellemez.
