okul kitaplarında artık yakın tarih okutulması gerekiyor dedirten durum. Neden üniversiteye gelene kadar bu konular hakkında okuldan hiçbir bilgi alınamıyor ? üniversite de bile siyasetle ilgili bir bölümde okumuyorsanız ve kendi isteğinizle kendinizi geliştirmemişseniz, yakın tarih hakkında bir fikriniz olmayabilir. ilgilenin, okuyun ve bilin...
geçmişini bilmeyen geleceğini bilemez...
ilk duydugunda da(eger biraz sag goruslu ise) ''lan bu ateist, vatan haini, komunistin tekidir.'' diye yorum yapması muhtemel genclik. lakin bilmez ulkeyi amerikaya karsı korumaya calısıp(6. filo), filistine de; israille savasmaya gittiğini.
saatlerce süren magazin programları yerine adam akıllı siyaset üzerine, ülke endeksli tartışma programları yapılsa büyük ihtimalle tanıma fırsatı bulacak gençliktir.
çok bir şey kaçırmayan gençliktir. deniz gezmiş'e gelinceye kadar bilinmesi gereken çok insan var.. en basitinden platon'u, sokrates'i, hitler'i, mao'yu tanısa daha anlamlı olur...
biraz eksik kalmış gençlik. msn de 759862489648 kilometre öte de hatun soymaya uğraşıp başkaldırının padişahını görmezden gelmiştir. yalan değildir duymuştur adını daha evvel. ama olmazdır. facebook vardır ki daha ehemmiyetlidir. yazık. herkes yaşar hayatını sıcak evinde pofuduk pijamalarla, sanal yaşar hemde. ama Deniz GEZMiŞ gibi adamlar ölürken bir bardak su vereni çıkmaz.
sadece deniz gezmiş'i değil ülkesinin yakın tarihini de bilmeyen gençliktir.
deniz gezmiş önemli birisiydi, dönüm noktası da olmuştur ancak olay sadece deniz gezmiş değildir yakın türk tarihidir. deniz gezmiş gibi nice neferler, ülkenin geleceği olan gençler katledilmiştir. bilinmesi gereken ülkemiz üzerinde egemen olan iktidarların kendi insanlarına zulm etmesi, gençliğini yok etmesidir. var mıdır gerçekten başka bir ülke ki kendi evlatlarına, insanlarına bu kadar fazla zarar vermiş olan...
insan kendini bile taniyamazken, bir baskasini nasil tam olarak taniyabilir? ya da zorunda midir tanimak, illa birilerini tanimali midir, ya da taninmalidir baskalari tarafindan?
Yakın tarihi hiçbir ders kitabına almayan, Atatürk'ün ölümünden sonra tarihimizde hiçbir olay yokmuş gibi 60 ihtilalini 12 eylül 72 askeri muhtırasını görmezden gelen yönetimlerin zevkle seyrettiği gençliktir. merakı olan okuyor tabi bir zamanların en yasak kitaplarını, öğreniyor. ee zaten pasivize edilmiş gençlik en çok işe gelendir yönetimler için.
Kesinlikle türk gençliğidir. Gerçi alman gençleri de Rudolf von Sebottendorf'u tanımıyorlar, hangi alman'a sorduysam o kim dedi. Neyse...
Solcu ya da sosyalist kimselerin, gençliğin deniz gezmiş'i tanımıyor olmasına kızdıklarını görüyoruz. Ama aynı gençlik hasan polatkan'ı da tanımaz, şükrü saraçoğlu'nu da bir stadyum adı zanneder. Bu gençlik de bir bok bilmiyor yahu. Nihat Soğan'ı bilirler, mankenleri de bilirler, çünkü onlar sürekli gündemde tutulmaktadır.
Zaten gençlerin bu bilgisizliği, aymazlığı ve pişkinliği birilerinin son derece işine gelmektedir. Deniz Gezmiş'i tanısın da hain komünist mi olsun yani? Deniz Gezmiş'i merak eden adam biraz da geriye gidip Doktor Nazım'ı, Tevfik Rüştü Aras'ı da öğrenmeye, akabinde de mevcut durumu sorgulamaya başlarsa ne olacak?
Bilgisiz bırakmak bir taktik olsa gerek. Bilgisiz türklerin bile ne kadar zor zaptedildiğini düşünürsek, bilgili türk'ü asla elimizde tutamayız mantalitesi ile hareket eden güruh ödevini gayet iyi yapmıştır.
Hadi deniz gezmiş'i tanımayan gençlere kızıyoruz da, peki altıyüz yıl hüküm sürdüğü topraklardaki mısır piramitlerini görmezden gelen atalarımızı ne yapacağız? Ulan insan bi bakar bunlar ne bok yemeğe yapılmış diye. Peki ya Heinrich Schliemann'ın truva hazinelerini almanya'ya kaçırmış olduğunu kaç genç ya da yaşlı biliyor? Avrupa bilimde, sanatta boyut atlarken Osmanlı neyin peşindeydi acaba? Cariyelerin mi?
Mesele, gençlerin deniz gezmiş'i tanımamaları gibi basit bir mesele değildir. Babası kahvede pişpirikten, anası altın günü ve dedikodudan başını alamayan, komşu kızı kendisine daha cazip gelen gençlikten birşey beklememiz tamamen vicdansızlık olacaktır.
Her fırsatta yazıyoruz, bu ülkede kitap okumak ibnelikle bir sayılıyor. Pazar günü muhterem Pederimi ziyarete gittim, bana bodrum katta bana ait kitapların olduğunu söyledi, alıp almayacağımı sordu, eğer almak istemiyorsam atacağını da ayrıca belirtti. Ben kendimi bildim bileli babamın bir kez eline kitap alıp okuduğunu görmedim. Oysa benim kitaba yatırdığım parayla şimdiye kadar ev alınırdı. Vaziyet bu kadar açık ve nettir ve kitaba bu kadar değer verilmektedir bu ülkede. Benim gibi birçok insan da aynı olayı ya da benzerlerini yaşamıştır muhtemelen. Kitap parası istediği için çocuğunu döven adam gördüm ben. Kitap okuyan çocuğuna "başımıza alim mi kesilecen lan" diye kızan babayı da gördüm.
Bir de şu açıdan bakmakta fayda var. Eğer türkiye cumhuriyeti'ni yönetmeye talipseniz ve ağzına vur lokmasını al tadında bir halkın liderliği yapmak istiyorsanız, gençlerin deniz gezmiş'i tanımalarını asla istemezsiniz.
geçmişini bilmeyen geleceği de göremez, konu sadece deniz gezmiş değildir. geçmişi unutan insanların türkiyeyi getirdiği durumdur. onlar sayesinde cumhuriyet bize armağan eden atalarımızı ve bu vatan uğruna verilen şehitlerimizi unutmuş insanlar tarafında yönetilmeye mahkum edilmişizdir.
sosyalizm; onlar için, arkadaş muhabbetlerinde, çekirdek çitleyerek konuşulan bir konu olduğu için deniz gezmiş'i de bilmemeleri doğaldır. algıda seçicilik değil, genel kültür birikimine haiz olan her insan bunun gibi önemli kişileri ve olayları bilmelidir.
Maalesef sadece yakın tarihe değil, tarihin hiç bir kesimine ilgi duymayan yeni bir jenerasyon oluşuyor. Her ne kadar genellemek yanlış olsa da gözlemlediğim kadarıyla insanlarımız tarihi konuşarak değiştirebileceğini sanıyor.Köy kahvesinde ne olacak bu devletin hali diye tartışmak büyüklerimizin mesaisi olmuş. onların yetiştirdiği nesilden de bu kadar duyarsız hale gelmek normal gibi gözüküyor. önemli olan bundan sonra ne yapacağımızdır. Özellikle biz gençler araştırmaya teşvik edilmeliyiz. Bu yönde olanaklar sunulmalı. fakat öss denen illet genç beyinlerimizi kemirmeye devam ettiği, insanlar istedikleri bölümlerde okuyamadığı sürece hatta bir çoğunun açıkta kaldığı düşünülürse, önümüzde imkansız olmasada engebeli bir yol var demektir. Bu zor yolu aşmakta birbirimize destek olmalıyız. Bilgiyi paylaşmakta cimri değil, cömert olmalıyız. Sadece burada dahi, açılan her yeni konu, yapılan her yeni görüş ufkumuzu bir nebze genişletecek, en azından farklı görüşlerin ne kadar ileri gidebildiğini bize gösterecektir. Zihniniz ve yüreğiniz her daim açık olsun arkadaşlar.
