deniz baykal'ın kürsüye çıkıp saatlerce ekonomiyi,
terörü, günlük olayları, soru-cevap şeklinde eleştirmesi:
iktidarı kötülemesi.
çözüm önerileri getirmek yerine,
kendi kendine sohbet ederek bilinenleri tekrarlaması.
kötülenmeyi haketmeyen bir iktidarın var olduğunu iddia eden bir bünyenin kötülenmesinin gerektiğine inanan biri olarak, iktidarın uzlaşmacı bir yanı olduğundan çözüm önerisi getirilme isteği de bana komik gelmektedir..
ülkeyi içinden çıkılmaz bir karmaşaya sürükleyen ve orduyu, yargıyı meclisi bu karmaşa içinde karşı karşıya getiren bu duruma deniz baykal'ın monologları sayesinde mi gelinmiştir diye düşününce insan, bsg diyesi geliyor içinden..
