yazma teknikleri içerisinde yazarı en özgür bırakan edebi tür. yazar, bilimsel bir zorlama gitmeden herhangi bir fikir hakkında dilediğini yazmakta serbesttir. şakacı, eğlenceli, hoş üslup ile rahat ve süsten uzak bir dil kullanılarak yazılır. Olaylar değil olgulara yer verilir. Bu olgu da zaman ve mekana göre sınırlı olmayıp evrensel nitelikler taşır. Bu türünen önemli temsilcisi dünyada Montaigne olmakla beraber; bizde de Nurullah atça, Sabahattin Eyüboğlu, Behice Boran, Aziz Nesin gibi isimlerdir.
1-)denemek fiilinin emir kipi almış haldeki olumsuzu.*
Örn: bir daha bunu sakın deneme
2-) ankaranın *kızlarıyla ünlü lisesi.
3-) makale gibi olan, fakat kanıt gerektirmeyen, yazarın görüşlerini kattığı, okuyucuyla sohbet eder tarzda yazdıgı edebi eser.
bir yazarın belli bir konuya ilişkin kişisel duygu ve düşüncelerini anlattığı metinlere denir. Bu tür ilk yazıları 16. yüzyılda Fransız yazar Michel de Montaigne yazdı ve Essais (Denemeler) adıyla yayımladı. Bugün birçok ülkede ilgiyle okunan edebiyat türünün de adını koymuş oldu.
Deneme, yazarın belli bir konuda görüşlerini kısa biçimde anlattığı edebiyat türüdür. Denemelerde, edebiyat, sanat, insanlar, gelenekler, hatta gülünç olaylar gibi değişik konular ele alınabilir. Örneğin, ingiliz yazar Charles Lamb 19. yüzyılın başlarında, "Domuz Rostosu Üzerine" adlı bir deneme yazmıştı. Bu denemede ateşle oynamayı seven bir Çinli çocuğun rastlantı sonucu kızarmış domuz etini tadan ilk insan olduğu mizah yollu anlatılıyordu.