Türkiye'nin en önemli problemidir. Bir türlü emptati kurmayı öğrenemeyen, hoşgörüden her geçen gün uzaklaşmış, fazlasıyla bireyselleşmiş bir toplumun doğal olarak bencilleşmesinin ürünüdür. Bunda siyaset hayatları boyunca kişisel kararlar veren ve sistem kurmayı amaç edinmemiş yöneticilerin suçu fazlasıyla vardır. Söze ve sözün içeriğine bakmak yerine sözü söyleyeni hedef almışlardır.
Erbakan için af çıkartmışlardır, bir bayan hükümlünün çocuğuna acıdılar diye rahşan affı yaparak bütün suçluları sokağa salmışlar, toplumsal vicdanı sızlatmışlardır. Kişisel düşündükleri için sistemi ve geneli görmezden gelmişler ve sonucunda da demokrasiyi bencilleştirmişlerdir.
demokrasinin belki en belirgin açıklarından biridir. insanlar kendi düşünceleri ve menfaatleri noktasında demokrasiyi göklere çıkarırken, zarara (rant olarak) uğrayacakları an ya da farklı bir düşüncede demokratlığı bırakıp, hayvanlaşıyorlar. ne düşünce özgürlüğü kalıyor ne de kişisel hak ve hürriyetler.
