demokrasi ile demokrasi olduğunu sanmayı karıştırmaktır.
--spoiler--
Demokrasi, bir eğitim işidir. Eğitimsiz kitlelerle demokrasiye geçilirse oligarşi olur. Devam edilirse demagoglar türer. Demagoglardan da diktatörler çıkar.
Demokrasi despotluğa dönüşür.
Demokrasinin esas prensibi, halkın egemenliğidir. Ama milletin kendini yönetecekleri iyi seçebilmesi için, yetişkin ve iyi eğitim görmüş olması şarttır. Eğer bu sağlanamazsa demokrasi, otokrasiye geçebilir. Halk övülmeyi sever. Onun için, güzel sözlü demagoglar, kötü de olsalar, başa geçebilirler. Oy toplamasını bilen herkesin, devleti idare edebileceği zannedilir.
Devlet işleri, devlet içinde idare edenlerle idare edilenlerin yönetime katılmasıyla gerçekleşir.
Oyun kuralına göre oynanır. Eğer demokrasi halkın özgür iradesini kullanmasıysa sorun yoktur. Siyaset ve demokrasi, baskı çıkar gruplarının kollanmasını sağlar. Doğasında bu vardır. Bunun karşılığında da oy maksimizasyonu sağlanır. Oligarşide, timokraside, tiranlıkta da oyunların kuralları farklıdır. Polis devleti olmadığımıza göre birileri bizi yönetecektir. Ve şuan için en zararsızı demokrasidir. Hatta demokrasinin doğurduğu cumhuriyet en masumudur.
Demokrasi çoğunluğu cahil kitleler için korkunç bir yönetim biçmidir. Şimdilerde de yandaşların, hatta birtakım ortayolcu liboşların kendisini adam yerine koydurmak için kullandığı bir araç haline geldi.
Kendini önemsiz gören, cahil, sindirilmiş ne kadar insan varsa haksız olmanın da hırsıyla radikalleşti. Ve bu dünyada radikal olanın sesi her zaman daha fazla çıktığı için kendilerini dokunulmaz sandılar. Öyle pırıl pırıl bir kılıcı maymunun eline verirsen gelir ormandaki herkesi kesmeye kalkar.
Solun ağzından düşmeyen kitlesel mücadelenin, örgütlenmenin en avam halini gördük. bu kadar güç, bu kadar kibir insanlık var olduğundan beri kimseye hayır getirmedi.
