"üzerinde üniforma, omuzunda yıldızlar, emrinde yüz binlerce asker ve tonlarca ağır silah olan bir subayın, askerliğin çok net çizilmiş sınırları dışındaki hiçbir konuda kamuoyuna yönelik konuşmalar yapmasına izin verilmeyen bir rejimin adıdır."
Yasemin çongar bunu 15 nisan 2009 tarihli taraf gazetesinde yazdı. bir gün önce genelkurmay başkanı ilker başbuğ'un ılımlı, utangaç ve zorunlu açılımlar içeren ama ordunun vesayetinin devamını istediğini dile getirdiği konuşmasına karşı yazıldı. demokrasi tartışmalarına katkı niteliğinde sözlerdi.
ayrıca demokrasi, çoğunluğun ve onun saptanma şeklinin * önemli olduğu ama tek başına değil, uluslararası normlarla oluşmuş bir hukuk sisteminin eşliğinde anlamlı sayıldığı sistemdir. böylece "her çoğunluğun istediğini yapması" gibi durumların söz konusu olması mümkün olmaz. çünkü demokrasi aslında çoğunluğun yönetiminin benimsendiği ama azınlığın haklarının özenle korunduğu sistemin adıdır.
demokrasideki seçim sistemlerinde kimi barajlar öngörülebilir ama %10 gibi adaletsiz bir baraj, seçimlerin meşruluğunun giderek daha fazla sorgulanmasını getirir -ki nitekim şimdilerde ülkemizde olan odur. bu yönüyle bakıldığında barajların %3'e düşmesi, çok sayıda farklı yaklaşımın temsil şansı bulması ve evren anayasasının durmadan kötülediği koalisyonların, demokrasinin belki de en tipik uygulaması olduğunun benimsenmesi, yeni sivil anayasanın artık ütopik olmaması gereken hedefleri arasında olmalıdır.
bu arada demokrasi ile cumhuriyet de karıştırılmamalıdır. cumhuriyet olan her yerde demokrasi olmayabilir ** ama demokrasinin olduğu her yerde, orada krallık bile bulunsa, *** yönetimin babadan oğula devri yerine özünde cumhuriyet fikri geçerlidir. örneğin suriye, azerbaycan ise cumhuriyet adını taşır ama bilindiği gibi yönetim babadan oğula geçmiştir.
cumhuriyetimizin laik, otoriter, dini biçimlerde değil demokratik cumhuriyet aşamasına yükselmesinin, evrensel hukuk normlarının uygulanmasının artık zamanı gelmiş gibidir.
socrates'e göre çok kötü bir yanı olan yönetim şekli. o kötü yan şudur: halkın kendisini yönetmesi için seçtiği kişiler, halkı yönetecek vasıflara sahip olmayabilir.
Az gelişmiş ülkelerde sorun yaratmasının sebebi daha doğrusu istenilen sonucu doğurmamasının sebebi bu ülkelerde insanların eğitimsiz olmasından ziyade bu ülkelerde "güçlü bir burjuvazi"nin olmamasıdır. Zira, bir ülkede burjuvazi olmadan demokrasi olmaz. Yoksa tüm dünyada ortalama vatandaş ülkenin elitine göre "az eğitimli"dir.
zannedildigi gibi %40'la, %30'la iktidar olan partinin ozgurce at kosturdugu yonetim bicimi. halk'in kendini yonetmesi degil, cogunlugun kendisini yonetmesidir.
türkiye de kesinlikle olmayan seydir. basa gelen borusunu öttürmektedir. kimisi padisah gibi yönetir ülkeyi, kimisi molla. simdilik badem biyiklilar basta, sessiz ve derinden hedefini sasirmadan, hedefmi ne? hala soruyormusunuz?
bir ülke düşünün ki %46 oy alan parti meclisteki sandalyelerin %62'sine sahip oluyor, bir ülke düşünün ki oy verdiği parti toplamda %9 oy aldığı halde meclise girip sizin temsilciniz olamıyor, oy kullananların %10'u istediği parti tarafından temsil edilemiyor. işte demokrasi, uzak diyarlardaki bu ülkenin övündüğü özelliklerinden sadece biri, bir diğeri de laiklik, bir diğeri...
sadece "demo"suyla yetindiğimiz ve demosunun da her illete alet ettirilerek kirletildiği işin bu haliyle sadece güçlülerin işine yarayan toplumsal işletim sistemi.
ister misiniz? diye sorulduğunda büyük alkış alan,'tamam öyleyse beni seçin, bu ülkeye demokrasi getireceğim' diye yanıtlayan yönetenleri, yalancı çıkaran tehlikeli bir kavramdır.
özetle:
eşcinsel olmamanıza rağmen bir eşcinselin haklarını sonuna kadar korumak demektir.
içki içmemenize rağmen içki içmek isteyen birinin haklarını sonuna kadar korumak demektir.
türban takmamanıza rağmen türbanlı birinin haklarını sonuna kadar korumak demektir *.
bir kapitalizm söylemi olması açısından doyurucu gelmemektedir. zira çoğunluğun üstünlüğü tarafından bakan bir kişinin demokrasi söylemleri atıp tutması demokrasiyi yanlış tanıtmaktadır.
demokrasi, çoğunluğun kararına saygı duymaktan geçmez. hatta saygı duymaktan da geçmez. salak bir lafı yüzmilyon kişi de söylese, yine salakça bir laftır. (kim söylemişti bunu?) tabi, işinize gelmeyince abd'nin, israil'in veya şunun bunun çoğunluk iradesine saygı gösteremezsiniz. bir şeye karşı çıkmak, salakça bir lafı yüzmilyon birinci kişi olarak söylemek anlamına gelmez.
çoğunlukmuş, tüküreyim çoğunluğuna! demek ki çoğunluk "kurban bayramlarında artık adam keseceez" dese gene saygı gösterecek bu arkadaş! zaten ortalık çoğunluk kaynıyor maşallah, herkesin ağzında bir sakız misali çoğunluk lafı, yüzde 99'u müslüman, % 47'si akepeli, % 100'ü atatürkçü bir memlekette hangi çoğunluğa göre hareket edeceğiz acaba?
