demet akalın, barok dönemini 21.yy'a o kadar usta bir şekilde adapte etmiştir ki (bkz: çalkala), her eserinde kendimizi viyana'nın, paris'in sokaklarında hissetmemiz işten bile değildir.
hande yener'in eserlerinin her birinde ise, skolastik düşünceye baş kaldırışın ruhunu hissederiz. hücrelerimize kadar. bireyin özgürlüğünün sembolüdür adeta, onun yazdığı her bir nota. (bkz: ya ya ya)
bana göre ikisi de aynı. bir türlü şarkıcı olmaktan daha ötesine gidemediler. biri şarkı söyleyemez, diğeri kendini Tarkan'dan üstün görüp onu beğenmiyor.
görülebilecek en doğru ama aynı olan karşılaştırmalardan biri.
Arasinda gercek bir savas mevzuudur. gecenlerde demet akalin'in botlara verdigi paraya israf aciklamasini yaparak ben o parayi klibime harciyorum. Zaten tek bir kez giymek için bir elbiseye o kadar para vermem aciklamasini yapmisti. Demet akalin da ben bitti coluguma cocuguma dil uzattı simdi de. Hakkimi yasal yollardan arayacagim açıklamasını yapmisti.
7 fransız,9 ispanyol ve 3 amerikalıdan oluşan dost meclisinde benden bir türk şarkısı açmam istendi ve hande yener'in ya ya ya şarkısı kendilerine dinletildi.
Akabinde fotoğrafını görmek istediler ve çok beğendiklerini deklare ettiler.
Hande yener.
Not: ya ya ya dinletildi çünkü youtube'a hande yener yazınca ilk sırada o şarkı çıkmıştı.
