Tepkilerini kestiremediğiniz için biraz endişeyle, hafiften ürpererek edilen sohbettir.
Ankara' da öğrencilik yıllarımda memlekete, trenle gidip gelirdim.
Ankara gar' ının bekleme salonunda, giyimi, kuşamı, acemice makyajı, yanında iki üç valizle güya tren saatini bekleyen orta yaş üzeri bir kadıncağız olurdu hep.
Gar, kadıncağızın meskeniymiş, sonradan öğrendim. Evsizmiş, orda yatar orda kalkarmış. Zararsız olduğu için de, yetkileler göz yumarlarmış, bekleme salonunu evi bellemesine.
Nasıl bir gurur varsa artık, renk vermemeye çalışır, olmayan saatine bakar, oflar, valizlerini hizaya sokardı.
Yolcular gibi davranmaya çalışsa da, anlaşılırdı tabii.
Yanına oturdum birgün. O kadar çok görüyorduk ki artık, yadırgamıyorduk bile.
Aramızda minicik bir kafa mesafesi olduğu halde, kafasını bana dönüp, uzuun uzuun baktı önce. Sonra,
- Biliyor musun, benim tren gecikti, yoruldum beklemekten.
- Gelir birazdan merak etmeyin.
- Hayır o değil de, babam karşılayacak beni, telgraf çektim geliyorum diye.
Belki de yaverini gönderir. Benim babam zabit biliyor musun?
- Aaa ne güzel! Özlemiştir sizi.
- Senin baban var mı?
- Yok benim babam, kaybettim.
- Yaaa..?? babam, senin de baban olsun ister misin, gel seni de götüreyim.
- Yok ben gelmeyeyim, annem bekler beni.
- Sana da iyilik yaramıyor beee!
Ne halin varsa gör! Fasülye sırığı!
O kadın iyi bi kadındı.
Sen kim köpeksin ki, babamın sana babalık etmesini kabul etmiyorsun demek istemişti sanırım.
Babasını çok sevdiği ve özlediği belli.
sizi rezil edebilen bir girişimdir. uzak durulması gerekmektedir.
d*- abi bi sigaraa versene...
i*- al buyur hocam (tek dal winston light uzatılır)
d- bu ne lan böyle
i- buyur... ??
d- sen benim marlboro altı içmediğimi bilmiyonmu lann
i- hassikk..!?
pulp fiction:baba naber nasılsın?
baba pulp fiction:bu trafikte nasıl olurum lan bu istanbul'un ben var ya ulan bu kadar trafik mi olurmuş lan maslak'tan mecidiyeköy'e insan 2,5 saatte mi gelir lan
edit1:2-3 ayda bir babam delirir yaparım bu muhabbeti
edit:daha doğrusu o kunuşur ben dinlerim
edit3:farkındaysan babamın ettiği küfürleri yazmadım
edit4:sığmaz diye
derinine inildiğinde basit bir muhabbet faslından ziyade, yaşamın bize getirdiklerini fark etmemize sebebiyet verecek durum. gerekli olduğu kadar eğlencelidir aynı zamanda. fakat bu eğlence, sohbetin sıradışılığından alınan haz duygusunun üzerine çıkıp, alay faktörüne asla dönüştürülmemelidir.
