Mfö vakti zamanında çok güzel açıklamış: "seni sevdiğime değmez gibisin".
Değmediğini, değmeyeceğini anlamaktır. Seviyorum dese de sevmediğini anlamaktır. Arayıp sormamasıdır, ne haldesin bilmemesidir. Sikerler öyle aşkın ızdırabını.
Bana karşı haklı olmama rağmen hep başkalarını savunması hele hele bir de o kişiler kız ise.
Sürekli küfürlü konuşması ve ön yargılarının olması veyahut bazı kişilere yalakalık yaptığını görmem yani diğer insanlara karşı tutumları da beni oldukça etkiliyor.
Gittikçe ciddiyetsizleşmesi.
Başka kızları kesmesi.
Geçiştiriyor ve zaman ayırmaktan kaçıyor ise soğumaya sebebiyet verir daha kötüsü ise sizi parmağında zannediyorsa bir kaç adım geri gidin ki yere kapaklansın.
Değiştirmeye çalışması. Ben böyleyim. Beni bu sekilde seviyorsan sev. Tahta parçasımıyım ben kafana göre kesip, yontuyorsun? Neymiş bu huylarımı begenmiyormus. Kendin 4\4 lük müsün?
delidir ne yapsa yeridir . sözünden yola çıkarak delilik emareleri taşıyan bir aşktan sağlam temelli olmasını bekleyemeyiz haliyle . ama belirtmek gerekirse , kafasını taçlandırdığı hüniyi alıp tenekedeki ay çiçek yağını nispeten küçük bir kaba boşaltması mesela diyorum. deli gömleğini yaz mevsimine uygun hale getirmek için kollarından kırpması . ulan bak ne kadar itici. vede artık arabasız direksiyonu çöpe ehliyet kursuna yazdırması. bak sen şuna .
sevginizin sömürüldüğünü anladığınız an soğuyorsunuz.
ilk defa birini sevmiştim hatta ilk görüşte aşk diyebilirim. Lisedeydim o zamanlar resim çizerdim kendi halimde. Çok iddialı olduğumu düşünmezdim ama çizdiğim resimleri rehberlik hocası okul panosuna asardı. Doğal olarak egom yükselirdi ve hep daha iyi şeyler çizmeye çalışırdım.
Yine öyle bir zamanda geçtim panonun karşısına çizdiğim resim baş köşede 'hocam' demiştim 'şu resmi alsamda bende dursa ona çok zamanım gitti burda liseliler parçalar bunu' vermemişti çünkü oda çok beğenmişti o resmi, tam o an yanımda bir nefes hissettim ve dönüp baktığımda çok etkilenmiştim betimleyemeyeceğim kadar güzel görünüyordu.
'Bunu sen mi çizdin?' Demişti.'evet' diyebildim sadece, ben resmi çoktan unutmuştum bile.
'Bana da çizer misin?' Dedi. Resmen elime fırsatın büyüğü geçmişti en azından nerden yürüyeceğim belli olmuştu. Sonuç olarak çizdim resmi hemde tam 3,5 saat aralıksız bir şekilde ama 'olsun' diyordum içimden 'olsun o'na değer'. 3,5 saat resim çizip 3,5 ay peşinden koştum ama sonunda kullanıldığımı anladım. O gün aşka olan inancımı kaybettim işte.
hem kalbinin hem de yüzünün aynı güzellikte olduğunu söylemişti. .. o an öyle bir soğumuştum ki 365 gün buzhanede yaşasam bu kadar soğumazdım, buz devrinde yaşasaydım da bugünleri görmeseydim. o değil soğumakla kalmadım bir de onun yerine saç uçlarıma kadar utandım.
Birden bire soğumazsın. Sevgin var olduğu müddetçe, onu affetmeye hep bi bahanen olur.
Zamanla tükenmeye başlarsın. Ve, küçücük bir söz, veya tafır, sende bitirir.
Sen bunu, birden bire oldu sanırsın. Değildir. Artık sen, tükenmişliğin sonuna gelmişsindir.
Lisede bir kız arkadaşım vardı. Çokta seviyordum bir gün okulu astık kafeye gittik oturuyoruz. Öğle saatleri olduğu için kimsede yok sessiz bir ortam. Ancak kızda bir gariplik vardı. Gereğinden dik oturuyor ve hafifçe sağa sola sallanıyordu ki. Pızzzzt sesinin ardından derin nefes sesi gibi osuruk çıktı gitti. Ben tabiki ilk başta bozguna vermedim ama kız kusura bakma çok özür dilerim deyince ben önemli değil olur böyle şeyler dedim ama öyle bir koku yok. Osuruğun zehirinden gözlerim yaşardı. Çürük yumurta, et kedi ölüsü karışımı bir şeydi. Hani kusmadan önce ağzını sulanır ya, işte öyle ağzım sulandı. Şuan bile yazarken kafamın ortasında o kokunun sapladığı hançeri hissediyorum.
Her ne kadar umursamaz gibi davransamda bir anda o koku beni kızdan soğutmuştu.
