Gilles Deleuze - Felix Guattari ikilisi, felsefe tarihinde eşine
ender rastlanan bir işbirliği gerçekleştirmeden önce, bağımsız birer
düşünce adamı olarak da modern zamanlara mühürlerini vurmuşlardı.
Gilles Deleuze, Kant, Hume, Spinoza, Bergson ve Nietzsche üzerine
yaptığı araştırmalarının ardından özgün çizgisini buldu.
Bu çizgiyi Michel Foucault;
'gün gelecek, XX. yüzyıl Deleuze'cü bir çağ olarak anılacak'
sözleriyle tanımlamıştır. Deleuze, 1970'lerin ilk yarısında,
farklı bir ilgi alanından ve kuşaktan gelen Félix Guattari ile
karşılaşmıştır. Büyük işbirliğinin ilk ürünü Anti-Oedipe 1974'te yayımlandı
ve inanılması güç bir etki yarattı. Bir yandan bağımsız çalışmalarını sürdüren
Deleuze ve Guattari, bir yandan da ortak ürünler kaleme alıp
Kapitalizm ve Şizofreni projesini genişleterek Kafka, Köksap,
Bin Yayla gibi düşünce tarihi açısından büyük önem taşıyan
son derece aykırı kitaplar yayımladılar. Guattari'nin erken ölümüyle
yarıda kalan bu kolektif serüvenin son meyvesi olan 'Felsefe Nedir?'
1991'de yayımlanmıştı.**
Bu ikilinin 68 olayları sonrasında bir araya gelip yazmaları oldukça dikkat çekicidir. Çünkü Deleuze ve Guattari kolektif bir üretimin gerçekleştirilebileceğini dair umutlarını yitirmemişlerdir. Bu nokta bu ikilinin postmodern bir yaklaşıma sahip olmadıklarının bir kanıtı olarak gösterilmesinden dolayı oldukça önemlidir. Modern kapitalist toplumun insanı yalnızlaştırdığı, bireycileştirdiği bir düzene karşı çıkarak, yardımlaşmayı, dostluk kurmayı, “öteki”ne açılmayı, “öteki”ni fark etmeyi öngören bir etikle hareketle etmişlerdir. Bundan dolayı gündelik yaşam içerisinde iktidar tekniklerinin onaylanmasını, meşrulaşmasını sağlatan bütün yaşam ideolojilerine ve yaşam tarzlarına, tekniklerine radikal düzeyde karşı çıkmışlardır.
Gilles deleuze bir röportajında iki küçük kız çocuğu gibiydik diyor kendisi ve felix için. Düşünsenize lolipop yiyip devrimci-oluş bağlamında 68 olaylarını tartışıyorlar.
