bugün yazdığı duygu dolu yazıyı sözlüğe aktarmayı bir borç bildim. tıpkı daha önce arat dink in yazısını aktarmayı borç bildiğim gibi. kişisel görüşüme göre arat dink in yazısı çok daha güzeldi.
yazının linkini sözlüğe taşırken kişisel görüşümü aktarmamıştım. çünkü duygu dolu bu yazının etkisinin geçmesini bekledim. çünkü o etki geçmeden sağlıklı bir yorum yapmamın imkaanı yok.
yazdıklarının çok önemli bir kısmına kesinlikle ve kesinlikle katılmıyorum. yazıda açık ve seçik olarak hrant dink in öldürülmesinden sonra eziklik içerisinde olan türk halkına soykırımı tanıtma baskısı var. baskıda yok zaten soykırım var a gelmiş iş. masum olduğuna emin olduğum babası sokak ortasında düşüncelerinden ötürü öldürülen bu kızın yerine koyuyorum kendimi ama yine de sinirim geçmiyor ona karşı. yaptığı şey sözleri öyle can acıtıcı ve öyle büyük bir yük ki taşımama kabullenmeme imkan yok! bana bize yani koca bir türk milletine 'bakın sizin eseriniz diyor bu soykırım anıtı, kaybolan bir kültür, ölenlerin resimleri, bu çalan müzik, bu ırkçılık hep sizin yüzünüzden'. hep herşey bizim yüzümüden.
sizin hiç mi suçunuz yoktu delal? biz tükler hep barbardık 'siz' ermeniler hep ağırbaşlı, biz hep hırsızdık, biz hep katil, biz hep cahil, biz hep aptal, biz hep yeteneksiz, siz hep kahramandınız, hep akıllı, hep en yetenekli, hep en çalışkan hep en en en herşey. ama üstün yetenekleriniz bir şeye yetmedi öyle mi delal? o çok kıymetli canınızı kurtaramadınız türkler karşısında. o meşhur iddianız ya 'ölen 1.5 milyon' arasında eli silah tutacak 10 bin erkek çıkmadı mı? zaten ordusu çanakkalede savaşan osmanlının karşısına? yoksa hep yalan mı bunlar delal? belki de sizin yalanınızdır. belkide baban hrant dink bir hiç uğruna ömrünü feda etmiştir.
yanlışınız hemde çokkkk. öyle çok ikiyüzlüsünüz ki kelimelere sığmaz. kendi kültürünüze ait olan herşeye karşı milliyetçi bir bağla, kapkalın bir halatla bağlısınız, ermeni kültürüne, isimlerine, müziğine, tarihine, bir türk kendi tarihine bağlı olsa... hrant dink in bir yazısında okumuştum daha kimseler tanımıyordu onu. yazıyı da çok iyi hatırlıyorum 'nare' nin gelmesiyle ilgiliydi. ikinci toruna konacak isim için oğluyla kapıştığından bağsediyordu ve tabi nare nın ermenistan da yaygın bir isim olduğundan. ya bir 'türk' çocuğunun ismini asena koysa... ırkçı dersiniz o adama! evet evet mutlaka dersiniz, bayrağını duvara assa... milliyetçi türk olur kendi kültürünün arayan. giden canların, ölen türklerin hesabını soran... öldürülen insanlarınız için yapılan anıtı bir mabete çevirmişsiniz huzur bulmuşsunuz o anıtta, öyle ikiyüzlüsünüz ki aşkale de veya kurtuluş savaşında ölen türkler için yapılan küçücük bir anmayı, küçücük bir anıtı türk milliyetçileri yine iş başındasınız diye aşağlıyorsunuz! heryere herşeye bizim bizim, bizim, ermenilerin, ermenilerin, ermenilerin diyorsunuz, malatya sizin, sivas sizin, van sizin, kars sizin, sizin oğlu sizin... oraya bağlı vatanı bellemiş bir türk olmaz olamaz çünkü hepsi bizim diyorsunuz. ermeni krallığından giriyor anavatanınızdan çıkıyorsunuz. türklere 'burası bizim, biz 4000 yıldan fazladır buradayız defolup gidin siz sonradan geldiniz' diyorsunuz. ancak 1453 ten sonra yerleştiğiniz istanbul dan kıçınızı kımıldatmıyorsunuz. niye türkleri kovalarken siz de kendi anvatanınıza van a, varto ya bitlis e dönmüyorsunuz? götünüz mü yemiyor da diaspora ermenileri gibi uzaktan uzaktan orda bir köy var uzakta gitmesek te kalmasak ta şarkısının nakaratını tekararlayıp duruyorsunuz. aşkalede , bitliste, antepte 1917 de 18 de 20 de (hayret bütün anadolu ermenileri 1915 te ölmemişmiydi?)fransa bayrağına girip 'kendi vatanından' bir parça toprak kapma derdinde düşen ermenilerin öldürdükleri türkleri yok sayıyor, 1917 de aşkaleyi basıp bir gecede 5000 kadın ve çocuğu öldüren ermeniler için saygı bekliyorsunuz kusura bakmayın daha çok beklersiniz.
türkler o kadar da aptal değil delal ya cidden inan bana. osmanlının kendilerine biçtiği bunlardan ya asker olur ya çiftçi elbisesini çoktan çıkarıp attı türkler. 2. mahmud un değiştirdi kaderimizi önce, sonra da mustafa kemal. tabi sizin kaderinizide. öfkeniz ondandır ki hep istediniz türkler sadece ekip biçsin, asker olsun bizi korusun biz de osmanlının verdiği ticaret yolunu devam ettirelim. para bizde mal mülk bizde olsun. türkler cehalete devam... ee tabi çark bir yerde tersine dönmeye başladı türkler de okula gidince, eğitim alınca kısacası maymun gözünü açınca artık hiçbirşey eskisi gibi olmadı.
siz bizim acılarımza saygı duyun ki biz de sizinkilere saygı duyalım. sen benim balkanlardan sürülen aileme acı ki bende senin suriye çöllerine sürülen ailene acıyım. sonrada hepimiz kafkaslardan sürülen çerkese, abazhaya ağlayalım. sonrada asırlarca katledilen alevilere, yada yok sayılan kürtlere.
oldu mu delal? olmadıysa işimiz çok zor. sen de türkiye lisin ben de. üstelik sen de etnik türk değilsin ben de. ırkçılık çok kötü bir şey ancak ermeni ırçılığı da en az türk ırkçılığı kadar tehlikeli emin ol. hatta azınlık ırkçılığına girdiği için türkiye de ermeni ırkçılığı çok daha tehlikeli! en büyük kanıtı da 1915 değil mi zaten?
benim babam bu şekilde öldürülürse değil her hafta, her gün her saat anarım, sürekli anarım ki unutulmasın, sürekli anarım ki, onu öldürerek ortadan kaldırmak isteyenler amaçlarına ulaşamasın. sürekli anarım ki işleri onun katillerini cezalandırmak olanlar işlerinin ne olduğunu daha sık hatırlasın.
sevgili asistanımdı bundan 5 6 yıl once. ogrencilerle arasına mesafe koymayı becerebilen (ben beceremedim), tanıdıgım en yardımsever, en iyi niyetli asistanlardandı kendisi. hrant dink olayında "dink dink hımmm nerden tanıdık bu soyadı" diye dusunurken bolum arkadasimin "delal'in babasıymış" demesiyle daha bir uzuldum. basın sagolsun delal...
