ego farkıdır. ateistler, egolarının kölesidir. iyi ateistlerin gerçekten iyi olmasındaki tek sebep, elindeki güce rağmen iyi olarak egolarını tatmin etmek için olmasıdır. adaletli ateistlerin, adaletli olmasının tek sebebi, kendi adaletlerini uygulamaktan ve kendilerini tanrı gibi hissetmekten zevk almalarıdır.
deistler ise, (benim gözümde pek çok teistten daha saygı duyulası kişilerdir o ayrı konu) egolarını köreltmiş ama hala savaşmakta olan veya kendini o savaşa hazır hissetmeyen kişilerdir. bir tanrıyı kabul ederek egolarını düşürmüş ve mutlak güce boyun eğmiştir; şizofrenlik peşinde koşmamaktadır. deistlerin deist olmasında iki sebep vardır: ya delikanlı olmaları ve egolarını tam anlamıyla henüz yenemedikleri için, henüz kendilerini bir dine bağlanmaya hazır hissetmemeleridir(ki çok erdemli bir davranıştır, bir dine mensup olacaksa hakkını vermesi gerektiğini düşünür) ya da henüz dinleri araştırma aşamasında olan veya dinler hakkında pek fikir sahibi olmadan kestirip atmış olmasıdır(öyle olsa bile pek çok müslümanım diye dolaşan tipten daha müslüman gibi davranır ve inanışları daha müslümandır, zaten "tek din islamdır" ibaresi ile de bir bakıma uyuşur).
