Solcu bir ailede büyüdüm. Babam dindar değildi. 90 larda Erbakan ve hükümetine çok kızardı. Örümcek kafayı derdi onlara veya türbanlılara irticacı derdi. Annem ise çok dindardı namazını kaçırmaz kuran kerimin arapçasını okur. Beni hep babam gibi olmamam icin öğütlerdi. Ergenlikte baba ile zıtlıklar yaşanır ya inadına onun gibi olmadım. Camiden çıkmadım diyebilirim. Yaz tatilleri sabah ezanından yatsıya kadar cami çevresinde yaşadım diyebilirim. Neyse efendim bu böyle gitti. Yıllarca taki babam vefat edene kadar.
57 yaşında 29 ekim 2016 da mide kanserinden gidene kadar. O gün kafamda birçok soru işareti belirdi. Babam namaz kılmazdı. Orucunu hep tutardı ama islama göre cehennemlikti.
Ben babamın bir kere bile birine kötülük yaptığını görmedim. Bir kere bile birinin arkasından iyi ya da kötü diye dedikodu yaptığını görmedim. Ama iyiliğini çok gördüm babam 4 çocuk okuttu. 2 sini evlendirdi. Ona cehennem azabını yakıştırmadığımda başladı herşey kafamda.
Kulunu cehennemde kavuracak bir allah olamazdı. Allah iyi olmalıydı. Kaderini önceden belirlediği bir aciz varlığı yakacak kadar sadist olamazdı. Zaten sadistler düzensizliği severdi. Ama allah herşeyi bir mantık çerçevesinde yaratmıştı. Bizi korunaklı bir gezegende boşlukta yeryüzünde yaşatan allah sadist olamazdı.
Deli gibi kuran ı kerimi okudum. Ardından taberi ve gazaliyi okudum. Taberinin siyerinde dünyanın önceden deniz olduğu Numan isminde bir balığın hareketleri ile kıtaların oluştuğu yazıyordu. Gazali ise sürekli rüyasında Huri gören sahabilerin rüyalarını anlatıyordu. Bu karmaşa daha çok kafamı karıştırdı. Sosyal medyada gezindim. Cübbeli Hatipoğlu Döngeloğlu gibi hocaların programlarını izledim. Ama aradığım cevabı vermiyorlardı. Ardından nefret ettiğim yaşar Nuriyi ve edip yükseli aylarca takip ettim. Hadisleri inkar et diyorlardı ama kuran ı çelişkileri görmezden geliyorlardı. Ardından Yunan mısır Mezopotamya medeniyetlerini Tevrat ve incili okudum taşlar yerine oturmuştu. Islam sadece yıldızlara Tapan paganların revizyon edilmiş haliydi. Yani babam rahattı ondan önce ölen milyonlarca insan gibi acı çekmiyor işkence görmüyordu.
Not: şarkı güzel şarkı özellikle benim gibi bir deist için.
Benim de dahil olduğum yazarlardır.
Tanrının varlığına inanmalarına karşın dinlere inanmazlar. Bir de ateistlikten deistliğe geçenleri vardır bunların. Tanrının varlığını veya yokluğunu kanıtlayamayınca deistim diyip konuyu kapatırlar ve gereksiz açıklama yapmaktan kurtulurlar.
