kreşte iken 5-6 yaşlarında oyun bahçesinde çocuklar salıncağa filan biniyor, ben de küçük ağaç dallari topluyorum ne yapacaksam, gözüme bir tane çok güzelini kestirdim ama bir sorun var. o dal gondol,tattravalle arası bir şeyin altında, yani gondolun havaya kalkma anını fırsat bilip alınabilir ancak. tam elimi gondolun altına uzattım, biraz daha uzanayım derken yakaladım dalı ama tam o esnada bileğimin üstüne çöktü gondol ve üstündeki beş çocuğun ağırlığı. bileğim kırılmadı ama çok feci acıdı.
bir de başka bir çocuk parkında son hızla gelen bir salıncak tam yüzümün ortasına çarptı, o da feci bir tecrübeydi.
etraftaki tüm kurbağaları bulup öldürmek .
çocukluk işte . ne istersin lan kurbağalardan .
mahallenin ortasına atıp kuruturduk günlerce.
ne oldu ? ne geçti elimize ?
çocuk abi ne desen boştur.
akrep zorda kalınca kendini sokarmış lafını duyan abimle ablam deney yaptı. ben de şahit oldum. olay yerindeydim.
akrebin etrafını pamukla sardık ve yaktık. pamuk yandıkça akrep kaçmak istedi, kaçamadı. en sonunda baktı yanarak ölücek iğnesini kendine batırdı ve intihar etti.
böyle vahşice bişeyi neden yaptık anlamıyorum. şimdi gayet iyi biriyim çok şükür.
evin balkonundan yoldan geçen arabalara mandalina şeker vs şeyler atıp sevinmek en son gaza gelip yoldan geçen kamyona balkondaki kol büyüklüğündeki odunu atmak sonrasında kamyon şoförünün araçtan inip küfretmesi bu durumdan çok korkup balkondan kaçıp kendini odaya kitlemek. bir başka olayda bayramda kuzenlerle kırtasiyeden torpil kiskaciran vs patlayıcılar alıp evin balkonunda patlatmak en son yine gaza gelip tovalet penceresinden bir kaç torpil atmak ve apartmanın karışması kapıcınin bas bas bağırması attığımız torpillerin kazan dairesine gittiğini öğrenmek. sonuç evdeki ebeveyinler biz her dışarı çıktıktan sonra eve geldigmizde patlayıcı madde varmi diye bizi araması.
kurban bayramlarında mahallenin ortasında 5-6 kasabın hep bir ağızdan ya allah deyip koyunları kesmeleri. bir gün ağladım sonrada koç yumurtası yiyerek unuttum durumu. komik ama gerçek.
çocukluğunda travma geçirmiş yavrucakların ileride torunlarına anlatacak malzeme sınıfına giren anılardır. ancak bilmez ki garibim torununa bu dehşet veren anılarını anlattığında sonu olmaz bir döngü başlatacağını... torunu da ileride kendi torununa dedesinin anlattığı o iğrenç, sansasyonel ve dehşet veren hikayeyi anlattığı gün yaşadıklarını kendi dehşet veren anısı olarak pazarlayacaktır. onun torunu da kendi torununa, o da kendi torununa diyerek tek bir dehşet veren çocukluk anısı tüm neslin hayatını karartan kara bir leke olarak sürüp gidecektir. tüm sülalenin çocukluk psikoljisinin içene sıçtın be büyük büyük büyük dede...
Beş yaşında filandım sanırım. Kamyon önümdeydi koskoca kamyon! Düştüm kamyonun önüne tekerleğin önüne serildim en son tekerleğin karnımdan geçtiğini hatırlıyorum sonra biri beni kucağına filan altı tükürüyorlar nazar değidi filan hastaneye gittik hiçbirşeyim yok çok şükür. Sanırım kamyon üzerimden geçmemiş ben öyle hatırlıyorum. Allah korudu... Üzerimden gecseydi kağıt gibi olurdum herhalde..
Dehşet verici değil ama o an öyleydi. Bizim evdeki yemek masasının sandalyeleri böyle ararlıklı aralıklıydı, parmaklık gibi. nerden aklıma geldiyse sandalyeye soktum kafamı. Sonra geri çıkaramadım. Uzunca bir zaman çıkaramadım boynumda sandalye asılı kaldı. Bir ayağa kalkıyorum sandalye de benimle kalkıyor. Sonra abim kahkahalar atarak annemi çağırdı. Bense hala boynumda sandalye ile duruyordum. Korkmuştum iyice. Annem de uzun süre çıkarmak için uğraştı. Bir taraftan da bağırıp çağırıyordu. Artık yorgun düşmüştü ve hala çıkaramamıştı kafamı sandalyeden. Çok sinirlenmiş olacak ki sandalyeye tekme attı ben de sandalye ile birlikte uçtum. Abim hala gülmeye devam ediyordu. Pislik. Sandalyenin tahtalarını kestilerde öyle kurtuldum.
pazar alışverişinden dönerkene balıkların bulunduğu poşeti ve bir iki çantanın taşıma görevinin alınması ve tüm balıkları yoldaki kedilere dağıttığımın tespitinden sonra anne tarafından ölüm tehditi almak *
akabinde panikleyip eldeki pazar çantalarını oracıkta bırakıp babanın işyerine kaçılması.. fakat bu seferde fabrikanın bahçesinde beslenen kurt köpeğinin kovalaması; kaçarken terliklerimden birinin çıkması ve köpeğin ağızına aldığı terlikle birlikte ortadan yok olması. küçücük çocuğa yapılır mı ln. bunlar? tarzı bir anımdır efendim.
