Çanakkale Muharebelerinde Türk keskin Nişancılarına Anzakların takmış olduğu lakap.
J. C. Davies adlı bir asker
annesine yazdığı mektupta şöyle demektedir;
'' ... Vurulduğum 18 Mayıs günü, Keskin Nişancı bir Türk kızı vardı. Güzel, iri yapılı ve 19 - 21 yaşları arasında görünüyordu. Günün uzunca bir bölümünde sürekli olarak ateş etti. Gerçi birçok adamımızı vurdu ama gün bitiminden önce Avustralyalı bir asker tarafından vurulunca, gene de üzüldüm. Ölüsünü ele geçirdiğimizde yanında bir Türk erkeğinin cesedini bulduk.Kadının vücudunda 52 kurşun vardı.bu savaş korkunç anne. ''
''... Ertesi gün yani 12 Ağustos'ta durum hala çok karışıktı. Türkler keskin nişancı ateşi dışında ortalarda görünmüyorlardı ve bu atışlar bir musluğun bir depoyu boşaltması gibi taburlardan can alıyor, moralleri düşürüyordu. Her zaman olduğu gibi subay ve astsubaylar en değerli hedeflerdi ve birçok birlik önlem almaya başlamıştı. Subaylarımızın erlerden çok daha çabuk vurulduklarını fark ettik. Yaptığımız ilk şey bütün
rütbe ve işaretlerinin sökülmesi oldu. Silinmez kalemlerle omuzlara çavuşlar için şerit,
subaylar için baklava biçimleri çizdik. Bunlar sadece birkaç adım uzaktan görülebiliyordu.
Bundan başka rütbe işaretlerine izin yoktu.'' (Onbaşı ARTHUR HEMSLEY)
