en başta, insandan insana değişen yargılardır. *
sonrasındaysa, yürekten sevilen ve mutluluğu istenenin bırakıp gittiği boş kalpte erimeye yüz tutandır. yalnızlık çalar kapıyı, acı vaat ettiğini zannedersiniz ancak bir süre daha içine eğildiğinizde anlarsınız ki, olgunluk ve sessizlik de gelmiştir yalnızlıkla. ' ben kime değer vermişim böyle? ' diyerek adeta şok olurken, bir yandan kendinizi gözden geçirir ve değer vermenin ince ayrıntılara, önemli seçeneklere dayandığını anlarsınız. iyi ve kötünün ötesinde, hayat yolunda seçeceğiniz sırdaşları belirlerken de o acı tecrübeler, yapacağınız seçimleri etkileyecektir. değer verilmeyecek, alınacaktır hakedenler tarafından.
bunlar daha çok inanca, kanıya, beğeniye dayanır: 'ben inanıyorum ki gökhan hiç aldatmaz!' veya 'şu şiir çok güzeldir'! gibi. bunlar dini, ahlaki ve estetik alanlarda kullanılır.
