temiz, titiz öğrenci davranışı. (yıl 1960 falan tabi o zamanlar)
bunların yazısı da çok iyidir mesela, deftere bakınca böyle bi için açılır o biçim. dış görünüşleri de ayna gibidir, her daim temiz önlükler, cilalı saçlar, inci dişler falan. gelgelelim bu öğrenci kısmısına özenip "ay bende şöle bi çizgi çizeyim düzenli olayım" deseniz dahi bu sonradan oluşturabileceğiniz bir durum değildir. çizersin kırmızı çizgiyi defterin kenarları kıvrım kıvrım simsiyah olur yazmaktan sıkılırsın yazılar bir avuç karınca gibi görünür. yazık canım ya. çabam var çünkü bu konuyla ilgili. "tembel tembel tavuklara yem ver" meselesine ise hiç girmiyorum, "çilli bibi çamaşır ipi" falan... (bkz: şu an ağlıyorum biliyor musun)
Bazi ogretmenlerin israrla istemesi sonucunda cetvelle cekilen cizgidir. Cizilen tarafa tarih atilmasi istenirdi. 2 ortali, kucuk cizgili tarih defterine ya da 4 ortali cizgili buyuk turkce/edebiyat defterine yapilirdi. *
bir de cümleyi o kırmızı çizginin tam dibinden başlayarak yazmak vardır. sayfa sonunda çizgiden hizaya bakılır ve gurur duyulur. benim gibi simetri hastasıysanız ve ip gibi olmamışsa sayfayı yırtıp tekrar yazarsınız.
zaten kendinden kenarı çizgili olanlar üç kuruş daha pahalıdır. almaz baba, ya da alamaz. belki de farkında bile değildir. o sebepten çizilir, örtmen kızmasın diye.
///
!!!
///
!!!
bu tarz bi olay vardı bi de. defterin yanına şekiller çizerdik. hatta abartıp defterin alt kısmında kalan boşluğua börtü böcek, tırtıl kelebek çizen kızlarda vardı.
hiç düzgün çizemezdim o soktuğumun çizgisini, örtmenimiz de nasıl azarlardı nasıl azarlardı, evde her gece ertesi günkü derslerin defterlerini çıkarır, babama çizdirirdim.
