Her zaman sağ tarafı fazla sayfa ve yumuşaktır. Oraya geçince yazım değişir daha bir zevk alırdım. Şimdi o defterlerin yerini elektronik not programı aldı. Eskiler ne güzeldi.
ilkokul yıllarında her iki sayfada bir içime dolan mutluluktur. Çocukken çok saçma şeyler vardı ama çok güzeldi be yine de şimdi daha iyi anlaşılıyor. Yine de büyümek hayalimdi hep. Gerçekleştiriyorum ben de.
şu an düşündüm de çocukken her boktan mutlu oluyormuşum lan. cuma olduğunda ertesi gün tatil olduğu için mutlu olmam, hava güneşliyse mutlu olmam, yeni bir bilgisayar oyunu yüklediğimde mutlu olmam, defterin sağ tarafına geçince mutlu olmam ve daha nice aklıma gelmeyen küçük şeyler. büyüdükçe insanın mutlu olması zorlaşıyor. mutsuz giden hayatta nötre gelindiğinde mutlu olunuyor artık.
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı andır.
öyle mutlu olursunuz ki yazdikca yazarsınız fakat biraz da temkinli davranırsınız. bitmesin istersin. Bir an yazım duzeldi dersin. Fakat öyle değildir aslında hep sağ tarafın guzellikleridir bunlar.
matematik defterinin sol tarafını tamamen 15 15 15... * yazarak imha etmeye zorlayan mutluluktur.
çok güzel günleri yaşatmıştır, ileride akla gelince; "yaa böyle de mutlu olabilirken, ne hale gelmişim" dedirtir.**
uzun zamandır defter kullanmadığımı farkettim başlığı görünce. (bkz: radyoda sevilen şarkının çıkması)ile aynı mutluluk olabilir.
edit: aslında o şarkı telefonunuzda vardır ama siz yine mutlu olursunuz ve huzurla dinlersiniz.
defterin ilk sayfaları kullanılırken, sayfanın hemen altına eş kalınlıkta bir defter koyarak o mutluluğu taklit edebilirsiniz. ama asla sağ tarafın temizliğini orada yakalayamazsınız.
