ilkokulda falan başımıza gelen ve derinden yaralayan hadiselerden biridir. sadece başlık yazmak için alınan o faber kırmızı kurşun kalemle öğretmenin söylediği başlık yazılmaya başlanır, tabi ortalanarak lakin hayırsız öğretmenin başlığı bir türlü bitmez ve o başlık satırın sonlarına doğru sığsın diye harfler ufaltılarak gider ve sonunda yer kalmayıp alt satıra geçiverir. o değil alt satıra sadece bir kelime geçtiyse üzüntü iki katına çıkar, insanda ne yazma isteği kalır ne de okula gitme isteği. ne gerek var örtmenim ya o kadar uzun başlığa! piç ettin tüm defter düzenimi!
