nedense bana hep huzur veren bir eylemdi. defterler kitaplar yere yığılır, ortaya bantlar makaslar ve rengarenk kaplar koyulurdu.. ondan sonra anne ile yere oturulup kaplama işlemi başlardı.
Çocukluğumun en büyük travmalarından. Asla tek başıma yapamazdım annem el atardı ama birbir eziyetler. istisnası her seferin azar işitirdim. O kadar defteri kaplama süresince bağırır dururdu. Ben de dönem başlarından nefret ederdim hep. Bu kadar zaman sonra bile fikrim degişmedi, annemle iş yapılmaz arkadaş. iş zor geldi mi boka sarar hemen çirkefleşir.
Ayh ne dolmuşum ya.
ilk ve orta okulda seve seve yaptığım eylemdir. Sonrası dönemde bir erkeğe yakışan hareket değildi bence ama onun bunun yeğenlerin kitaplarını falan on numara kaplarım. Hediye paketi bile yapmayı severim. Yetenek fakirleri anlamaz.
Evet kitap ,defter kaplarken düzelmesi için üstüne otururduk.bir türlü beceremediğim işti.kendine mukavvadan klasör yapmıştım.hepsi ayrı bir heyecandı.şimdi çeşit çeşit kaplı defterler var.
ilkokul yıllarımı aklıma getirir. yıl 1995-1996 civarı, koca bir günümüzü büyük kuzenlerimizle birlikte bu işe ayırırdık. o zamanlar ufak şeylerle mutlu olmasını bilen insanlardık sanırım. çok klişe ama, şimdi büyüdük ve değişti dünya.
her eğitim-öğretim yılının ilk günü eve gidince büyük bi heyecanla gerçekleştirilen faaliyet. ta ki ortaokula kadar. ondan sonra bi büyüme hissi bürünüyo insana artık çocukluktan çıkma dönemleri falan. biz defter kaplamayla bile heyecanlanan sevinen nesillerdik peki ya şimdikiler??
ilkokul birde bir öndeki sıra ve benim oturduğum sıra arasındaki en güzel defter kabı yarışında ahçı desenli defter kaplarımla kaybetmem nedeniyle bu yaşıma dek nefret ettiğim eylemdir.
çocukluk yıllarında nekadar sıkıcı ve gereksiz gelsede şuan bi oturuşta 50-60 tane kaplarım heralde. anne özenle kaplarken bizlerde defteri kaydırmadan tutardık. bide üstüne etiket.. ertesi sabaha okulun ilk günü boy sırasına göre çantamıza yerleştirir yatardık. eskiden ne mutluymuşuz, ne sorunsuzmuş herşey. bi de kaybettiklerimiz hep yanımızdaymış meğer. nekadar azalıyoruz..
