ilker yasin solmaz'ın acısının tesiriyle söylemiş olduğu sözdür. tabii ki insan zamanla bir sevgiliye, bir eşe ihtiyaç duyacaktır, hatta sevecektir.
bu cümle "sonsuza dek ayrılmayacağız" kadar hayal ürünüdür bence.
ama şu an sadece acısı çok taze adamın, belki hala şokta, belki bir alışma süreci geçiriyor. belki gece dışardayken görüntülendiği ve medya tarafından neredeyse "tü kaka" ilan edildiği için böyle şeyler söyleme baskısı hissediyor, bilemeyiz. o adamın yaşadıklarını, hissettiklerini anlamak çok güç.
hem adam şu aralar ne yapsa hakkında "x gün sonra alışverişe çıktı", "defne'nin ölümünden y gün sonra yemeğe gitti, z gün sonra tatile çıktı" gibi salakça başlıklar atılacak zaten.
