küçük bir çocuğun hayallerini incitmenin yöresel ağızlardaki hali.
okumayı öğrenir öğrenmez dilini pek anlamadığı tarih kitaplarına gömülen, her bayram köye gidilirken yol kenarında görülen antik kent kalıntılarına hayran hayran bakan çocuğun, büyüyünce ne olacaksına arkeolog cevabını vermesi dalga geçilecek birşeydir, meslek sahibi olmayı doktor-mühendis-öğretmen olmak olarak görenler için. yıllarca yıprandı düşlerim. olmadı, hayallerimi onların elinden alamadım. çevremdekileri öğretmen olacağım diye oyalayıp tarih okumaya başladım ama ona da kendi ideolojilerini dayatamadığı öğrencilere zulüm eden akademisyenler(!) engel oldu. şimdi gazetecilik diyorum okulu bitirince ne olacaksın diyenlere. onlar yine başlıyor eleştirmeye artık yarım yamalak kurduğum hayallerimi. napalım "defineci" olmama izin vermediniz ola ola "gasteci" oldum.
peki gazetecilik neren çıktı diyenler; (bkz: yazacam bunları gazeteye)
