insanları birbirine bağlayan en etkili yöntem.
Bu yöntemle insanlar yeni tanışıyor bile olsalar, olumsuz bir paydada oluşturdukları ortak bağ ile başkalarına karşı "biz" olabilmeyi başarırlar. Böylece arkadaşlık veya dostluk temelleri atılmış olur.
insanların psikolojisini böyle etkilese de, dedikodunun kötü bir eylem olduğu gerçeğini değiştirmez.
Dedikodunun bir adabı olduğunu düşündüğümdür. Dedikodu yaparsın. Bu şurayı kazanmış, şu şunu almış bilmem ne diye tabi ki günah ama iftira boyutuna ulaştı mı o iş sakat. Nice insanlar gördüm iftiraya uğrayıp dağılan, yıkılan. Yapmayın, kalp kırmayın. Varsayımlarınızla insanların hayatları hakkında yorumlar yapmayın.
Ne oldu biliyor musun sözlük?
Üniversitede birlikte çalıştığım iki adet arkadaşım var. Bunun yanında da hali vakti yerinde sevgilim. Defalarca evimde ağırladım. Yemek yaptım, yedirdim. Başımın gözümün sadakası olsun. Her günümü, saatlerimi geçirdiğim insanlar hayatımda duyduğum en ağır şeylerden biri ile itham etti beni. Bu kızlardan birisi ailesiyle iftara gelmişti geçtiğimiz ramazan ayında. Var sayımlarına göre, ben oturduğum evin kirasını ödeyemezmişim. Çok lüksmüş. Parayı erkek arkadaşımdan alıyormuşum. Hatta ona kapak attığımı, altına yattığımı(ne kadar iğrenç bir tabir yazarken dahi utanıyorum) konuşmuşlar annesi ile birlikte. Diğer kız da bu konuşma geçerken onlarla imiş. Bu konuşma kim bilir ne zaman oldu. Diğer kız bunu bana ne zaman söyledi peki? ikisinin araları bozulduğu zaman.
Birincisi, evimin kirasını rahatça ödeyelim diye öğretmen annem yazın bile çalıştı. ikincisi, bu hem benim hem ailemin haysiyetine şerefine yapılmış bir saldırı. Üçüncüsü diğer kız bunu aylardır söylemedi ve ben hiçbir şeyden haberi olmayan saftirik bunlarla oturup kalkmaya, yiyip içmeye devam ettim.
Anneme anlattım. Sesi bile titremedi. Dava açalım dedi. Bana da bunu iletmemi söyledi. Diğer bunu bana aylar sonra yetiştiren arkadaşımsa şahitlik etmeyeceğini söyledi bana. iki kelimesinden biri Allah olan kız, iftira duyunca oradan kalkıp gitmiyor ve ben hakkımı arama yoluna başvuracağımı söyleyince de gözünü kırpmadan şahitlik yapmayacağını söylüyor. Bilip de bunu mahkemede anlatmamak da günah değil mi? Dayım avukat. Bu işten bir sonuç çıkar mı ona soracağız, bakalım. Bahsi geçen bütün insanlar dini bütün geçinen, beş vakit namazında niyazında insanlar. Allah korkusundan bahsediyorlar ama korkusu olan insan bunları dile getirebilir mi? Gözüyle görse dahi getirmez. Ha ben kendimden eminim. Anacığım alnının akıyla bizi bu günlere kadar getirdi. Çok şükür.
Kıssadan hisse: insanların arına, namusuna dil uzatmayın. Ne haliniz varsa görün ama bunu yapmayın. Ha bir de osuruktan türk dizilerini izleyip onların etkisinde kalmayın. Gözünüzle görseniz dahi dile getirmemeniz gereken şeyler konusunda iftira atmayın.
Bütün bu saçmalıkları içime dert olduğu için yazdım. Maksadım baş ağrıtmak değil. Böyle şeylerin ağır sonuçları olabilir. Ben güçlü olmasaydım, psikolojim, ruh halim geçtiğimiz aylarda olduğu gibi dayanamayacak kadar zayıf olsaydı kendimi öldürebilirdim. Bunun vebalini ödeyemezlerdi. Gidip onlara saldırabilirdim. Bu işin sonu gelmezdi. Daha sinirlerine hakim olamayan bir insan gidip çekip vurabilirdi bile. Düşünmeden konuşmayın..
Yapmaktan bazen kaçamadığım ancak arkasından konuşyuğum kişiyi arayıp/ ulaşıp mutlaka dedikodusunu yaptığımızı helallik istediğimi sölemek gibi enteresan bir huya sahip olduğum davranış.
Geçen plajda adamın biri kıyıda suyun içine vücudunu sokmuş sadece gözler dışarıda bikinili hatunları kesiyor. Arkasından yanımdakilere bu adam amma şahin k ya benziyor deyip güldük. Sonra yine vicdan yapıp gittim söyledim; adam önce bi şaşırdı sonra yaptığını farkedince o da gülmeye başladı.
dün işten çıkabileceğimi yeni tanıştığım birine söyledim ertesi gün başkalarıya aramda geçen muhabbet;
-müdürüm işten ayrılacakmışsınız doğru mu ?
kimden duydun ?
başka birisi
-x bey geçmiş olsun işten ayrılıyormuşsunuz
kim dedi ?
arkadaş bir sağır sultan duymamış dediğimi.dedikodu böyle bir şey demekki.
Dedidoku, doğuştan kötü ruhların, tanrı vergisi kötü niyetliliğini aksettirir; bir yazgının, bir kişiliğin parlaklığı, üstünlüğü, onlar için doğrudan kendilerine yapılmış bir saldırıdır, ve derhal, en kısa zamanda mahvedilmesi gerekir. Ve bunun için en etkili silah dedikodudur. Karanlıktır öncelikle, doğru ya da yanlış, kanıtlanamaz ama hep oralardadır, eve yayılan ama nereden geldiği bulunamayan kötü bir koku gibi. (bkz: Gerald Messadie)
