ey ahaliii mujdemiii isterim. olmus diyolla sonunda ulkecek gun yuzu gorecekmisiz diye giris yaptigim bir entry olmasini istesem de o dede bu dede degil maalesef. umarim kendini ulkeye bela edenlerle cehennem atesi bol olur.
bu dede benim dedem. simdi dusunurken geldi aklima. cok guclu duran varlikli bir adamdi, golgesinden kimseye hayir gelmeyen , kendi meyvesine dahi daldasi olmayan bir cinar.... tekbir evladi disinda sanirim evinden surdugu, def etmedigi evladi yok sanirim. o ne kadar evlatlarina deger vememisse, deger vermedigi evlatlari da ona o kadar duskundu. belki de gercekten seven sikilir, siken sevilir mottosunun en ust perdelerinden biridir bu. el ustunde tuttugu evladida kendisinin mali disinda birseyle pek ilgilenmemisti cogu zaman.
en son 15 yil once kadar gormustum kendisini. televizyonda erdogan vardi tam neydi mesele hatirlamasam da birseyini elestirmistim. erdogan olunca gozu kimseyi gormezdi. ne kendi evladini ne oz torununu. benimde kotu bir dogrucu davutluk huyum var huyum kurusun. egmeyi bukmeyi sevmiyorum. kim ne oldugu da fark etmiyor pek. sonunda seni bana muhalefet olasin diye gokten zembille mi indirdiler seni bana dedi...kovdu evinden... o gunden sonra bir daha adim atmadim evine. ara ara haberleri gelirdi...umursamazdim. bir gun telefon caldi, ameliyat olacakmis. benimle konusmak istermis. bana ne dedim? amelyattan sonra annem tekrar aradi. seninle konusmak istiyor dedi. bana ne dedim? erdoganla konusun dedim. valide cok aglayip, cok israr edince peki ararim dedim. aradim dede ameliyat olmussun,gecmis olsun masallah olmemis yasiyorsun dedim...kulaklar da gitmisti. duymadi anlamadi beni allah razi olsun dedi birseyler anlatti...sesini de en son o zaman duymus oldum. simdi dusundum uzunca bir duasi vardi bir de...sonunda benim soyumdan peygamber dusmani getirme derdi hahaha korkarim kendisi aradigi tanriya pek ulasamamis...
her hareketi herseyi bana gore zamansizdi. olusude oyle ters bir zaman icinde oldu. adam durdu durdu. tam benim amerikaya gelmeme bir hafta kala oldu bilemedim belkide aslinda bu bir isaretti. kardesimin tayin isleri, annemin ameliyati, benim goc islerim hersey birbirine girdi. gider ayak son kazigi da atti bize dedim... sayesinde 1 hafta icinde omrumde hic surmedigim kadar araba surdum. bir ara amerikaya gitmekten vazgecip hazir baslamisken acaba kamyon soforlugunden mi ? devam etsem dedim kendi kendime. sonucta o yorgunluk ve bitkinlikle durmaksizin amerikaya geldim.
harbi ya neredeyse 2.5 ay olmus. hic birsey hissetmemistim oldugunde. taziyesini dahi yine annemin zorlamasiyla vermistim diger cocuklarina. benim acimdan kalinca bu ulkedeki dedelerin bir cogu zaten cook zaman once olmeliydi. mumkunse uremeden bir cogunun olmesi lazimdi.
