birbirlerine hiç bir zaman isimleriyle hitap etmiyorlar, babaannem için dedem cevriye * demez mesela babamla konuşuyorsa annen der, benimle konuşuyorsa babaannen der, babaannemde aynı şekilde hiçbir zaman dedemin ismini söylemez. taki birgün dedem babaanneme cevriyeeee su getir diyene kadar, o gün babaannemin gözlerinin içi güldü sanırım, evleneli 50 yıl olmuş adam ilk kez ismini söylüyor. bir garip, en romantik halleri bu işte.. ne bileyim onlarında öyle bi hayatı var sevimli falan.
yaşanmıştır hem romantizmin hem aşkın tarifidir bence.
babaannem ile birlikte köyde yukarı evin sobasını kurmaktayız. babaannem bir çekerek şöyle dedi "guzum, Allah dedeni benden önce alsın. ben kadınım nere olsa sokulur yaşarım ama dedeniz bensiz çok rezil olur." gerçekteden de dediği gibiydi. dedemin namı goca osman dı. babayiğit bir adamdı ve iki baston kullanmaya başladığında bile evlatlarından tuvalete götürmelerini isteyememiş, çocukları onun koltuk altına girip hacet gidermesi için yardım ettiklerinde hüngür hüngür ağlamıştı. evet yüce rabbim babaannemin duasını kabul etti ve geçen sene dağ gibi dedemi kaybettik. (mekanı cennet olsun.
ben bunun üzerine ne romantizm tanırım ne sevgi arkadaş. kendisi yalnız kalıp rezil olmaya katlanabilirken eşinin onları yaşamaması için dua etmek.
Bunama hastalığı iyice ilerledikten sonra kendisi 78 yaşındaydı. ''Geceleri pencereden içeri adam alıyorsun değil mi Cadaloz'' derdi. Çünkü anneannem dedemle aynı yatağı paylaşmazdı. Sebebi ise; bir rivayete göre dedem abartısız dakika başı osururmuş. Test etmiştim. Hakikaten doğruymuş, çünkü 3 dakika dayanabilmiştim.
