Uzun zamandır uğramadığım ''...sözlük''e gireyim dedim. Kişisel görüşlerin esprili bir şekilde yansıtılması her zaman hoşuma gitmiştir. Fakat gördüğüm bir başlık ve başlığın ilk entrysi ne huzur, ne keyif bıraktı içimde, son derece abakıydı.
Başlık tam olarak şöyleydi: Çalışan olmadan 1 mayıs kutlamalarına gitmek; Bu olayı anlamıyorum. Çalışan hayatıyla uzaktan yakından hiç alakası olmadığı halde 1 mayıs kutlamalarına giden gençler neden orada sloganlar atıp, bağırırlar ki? Çalışmamış, iş görmemiş kimselerin bu yaptığı son derece bayağı ve gösteriş amaçlıdır. Başlığı açan ucaldığını zannediyorsa, çok yanılmaktadır. Asıl gösteriş amacı taşıyan bu değil de nedir?
1 Mayıs kutlamaları her yıl binlerce işçinin,hakkı yenmişin yasak olmasına rağmen zorluklarda bir araya gelerek,tepkilerini duyurdukları eylemdir.O bahsettiğin ''gençler''ise; Dedesinin,babasının hakkını yiyenlere,fırsatlarını elinden alanlara,zor şartlar altında çalıştıranlara duyduğu öfkeyi dışarı vurur.Peki kardeşim!Deden işçi değil miydi?Baban,amcan? Nedir sendeki bu vurdum duymazlık? Oradaki insanlar, halkın tek anlayışçısının halk olduğunu söyler. Senin için, benim için söyler. Sen babanın zorluklarla..hadi onu geçtim,baban rahatsa,dedenin yaşadığı zorlukları nasıl sineye çekersin? Nasıl kendini kurtardığına memnun olup,vatandaşını,seninle aynı yaşta olanların yaşadığı olumsuzlukları silersin? Nedir bu kendini düşünmüşlüğün?
Son olarak; 1 Mayıs: işçinin, emekçinin bayramı olmasının yanında, halkın da bayramıdır. Ben burada sakinlikle oturmuş bunu yazarken, sen bunu okurken, hangimizin yaşıtı,hangimizin babasının yaşıtı, ne zorluklar altında evine ekmek götürmek için çabalıyor bir düşün!
