güzel film vesselam. izlerken ara sıra sözlükte kürtlerle ilgili yaptığım faşistlikler aklıma geldi, üzüldüm!!! eve geldim hürriyet haber sitesini açtım 1 polis şehit haberini gördüm üzüldüğüme üzüldüm, bilmedim bilemedim...
Çıkınca tüm göçmenlerin "işte benim dedem bunları yaşamış" diye bir havaya büründüğü filmdir. Çağan Irmak tutturmuş yine babam ve oğlum kıvamını. güzeldi. gitmeye değer ama sherlock holmes'e mi girsek dedemin insanları'na mı diye ikisi arasında kaldıysanız sherlock derim kesinlikle.
annemle birlikte gec olsa da izledigimiz ve her sahnesinde Cagan Irmak'in şahane bir esere daha imza attığını söyleyip durduğumuz, Türk-Yunan mübadelesini ve ardından yaşanan sancıları başarıyla anlatan, bir belgesel olmamasından ötürü, bu tarihi olaya bir kesitten bakıp o alanı oldukça iyi süsleyen 2011 yapımı filmdir. Türkiye toprakları farklı yerlerden zorla ya da kendi istekleriyle göçüp gelmiş insanların oluşturduğu bir karma milletle dolu iken, farklı kökenlere hoşgörüsüzlüğün nasıl mümkün olabildiğini bir kere daha düşündürmektedir. Kim kimden çok Türk'tür? Daha erken bu toprağa gelen mi yoksa kendini bu tprağa en fazla ait hisseden mi? sorusu akıllara gelmektedir. Acıdır ki bu ülke kurulurken kimileri yerinden edilmiş, kimileri ise zorla da olsa bu toprakları vatan edinmiştir. Bu hassas durumun iyi bir analizini yapan Çağan Irmak, aynı zamanda Türkiye'nin Egesine tıpa tıp benzeyen Yunan kasabasna götürür bizi filmin sonunda ve ap açık gösterir nasıl da bir, benzer ve dost olduğumuzu. Ymekler aynıdır, aynı kahve içilmekte ve ikram edilmektedir bilindik misafirperverlikle ve aynı dolmalar sarılmaktadır Ege'nin diğer kıyısında. Türk-Yunan düşmanlığı ise sadece siyasibir olay ya da yaratılan durumdur. Filmde de başarıyla işlenmiştir bu tema.
Yunanları bize bizi onlara düşman yapan, yapmaya çalışan ilköğretim okumaları ve tarih kitaplarının karşı tarafında her iki topluma da okutulması, öğretilmesi gereken bir gerçektir filmden bizlere ulaşan. Türk-Yunan kardeştir ve aynı kültürün iki ayrı evladıdır, Ege'ye komşu ve Ege'den müzdarip.
bazı dedeler, insanlığı iki ayak üzerinde durabilmekten öteye taşımışlardır...
postacının az görünen ama çok güldüren sevimli yüzü, ara ara söylenen mükemmel deyişler, o kadar etkileyiciydi ki bir kez daha izlenebilir bence.
bir detay obsesifi olarak inanılmaz buldum detaylarını. belki genel olarak bakıldığında sevmeyenler çıkabilir ama; güzel detaylar, güzel tespitler güzel cümleler vardır.çok hoşuma giden bir de cümle geçmiştir.
--spoiler--
nokta koymak her zaman zordur; ama tamamlanmış cümleler, tamamlanmamışlardan daha az acı verir.
ağlak çağan ırmak' ın ağlak izleyicileri kafalamak üzerine çektiği film. türk filmi olması izlememek için yeterlidir. şimdi iki tane çağan ırmak filmi izleyip kendini sinema izleyicisi zanneden bebeler kızacaktır aman çok da dertti ıssız adamcıklar sizi.
çağan ırmak ın babam ve oğlum filmini sevenlerin kesin izlemesi gereken bir film. özellikle çetin tekindor un canlandırdığı mehmet yavaş karakteri film boyunca gittikçe büyüyor büyüyor ancak mehmet yavaş ın sonu biraz havada kalıyor. ben bu kadar pozitif bu kadar güçlü bir karakterin böyle bir sonu tercih etmesini biraz mantıksız buldum. genel olarak çağan ırmak ın en iyi filmi olmuş bence sadece babam ve oğlum güzel gelirdi çağan ırmak filmlerinden dedemin insanları babam ve oğlum dan daha sıcak karakterleri daha gerçekçi bir film olmuş.
güzel ve tarafsız bir 12 eylül darbe eleştirisi yapmış olduğuna inandığım film. o dönem başa geçenlerle bügün başta olanların aynı tohum olduklarını görüyoruz bu filmde.
bu sefer belki gözyaşlarımı bırakırım da rahatlarım diye gittiğim, gözlerimi dolduran ama ağlatmayan güzel bir çağan ırmak filmi. gidilesi bir film. dönemini güzel anlatmış.
babam ve oglum kivaminda bir film. muzikleri ve oyunculugu cok basarili buldugum, bence en basarili cagan irmak filmleri arasinda ilk 3e girebilecek bir filmdir. mubadele konusuna deginir ve girit adasindan gocmus bir ailenin yasadiklarini anlatir. cagan irmak'in dedesine ithaf ettigi film, yine kendi ailesinin yasadiklarindan bahsediyor diye biliyorum.
güzeldi film; ama beklediğim kadar başarılı değildi. verilmek istenen mesaj olaylar arasında kaybolmuş gibi yada hep heyecan bekliyorsunuz ama film hep kendi çizgisinde. ağlamak istiyorsunuz ama ortada ağlanacak kadar aşırı bir duygusallık yok doluyor gözler ama kalıyorsunuz öyle kararsız bir şekilde ya izleyinde birde siz görün belki siz ağlayabilirsiniz.
ötekileştirmeyi filmin içine gayet güzel harmanlayan, başarılı oyunculukları bünyesinde barındıran, e bir de çetin tekindor'un mükemmelliğiyle yoğurulan, izlerken pek keyif aldığım, ağlatmayan ama göz dolduran filmdir.
kesinlikle beğenmediğim film. çetin tekindora sözüm yok. fakat sinema ne demek, film ne demek, yönetmenlik ne demek, montaj ne demek,senaryo ne demek. ah arkadaşım hep hayal kırıklığı. her seferinde bir daha yerli filme gitmeyeceğim diyorum gene gidiyorum. türünde iyi dediğimiz film bu olmamalı. kimse kusura bakmasın. bu bir tv filmi bile olamaz bırakın sinema filmi olmayı. ha beğenip mesajından bahsedenler, kimse gerizekalı değil mesajlar gayet açık net göze sokulan cinstendi.
biletlerimizi alıp, ilerliyoruz. bir görevli biletimizi kontrol ediyor ve hafifçe yırtıyor. yürüyoruz, salona giriyoruz. bir kaç dakika sonra ışıklar kapanıyor, film perdeye yansıyor. biliyoruz sinema salonundayız. bir kaç dakika sonra kendimizi ege'de buluyoruz, sarı sıcakta yanıyoruz; sıcakladıkça mehmet bey'lerin bahçesine gidiyoruz. bir şeyleri bozmaktan korkar gibi sadece izliyoruz konuşmadan, karışmadan.
yaşanmışlıkları samimiyetle, güzellikle anlatmış çağan ırmak. bazen olduğumuz yere karşı kıyıdan bakmayı bazende olduğumuz yerden karşı kıyıya şarap şişesi içinde nağme yazmanın gerektiğini göstermiş. metaforu göstermiş, metaforun anlamlarını, mübaledeyi, darbeyi. uzağın nasıl yakın edileceğini göstermiş.
tüm film ekibinin emeklerine sağlık, filmi izlemenizi tavsiye ederim.
o kokuşmuş; her duyguyu, düşünceyi metalaştırmış hollywood filmlerini gözünü kırpmadan izleyip, türk sinemasına laf edenlere bir spoiler vermek isterim ki;
--spoiler--
ben diyorum çanakkale boğazı, o diyor yandı götümün ağzı.
--spoiler--
yaşanmış bır hıkayeden yola çıkılarak hazırlanan, mübadele sonrası ülkemıze göç etmış aılelerın hıkayesının ışlendığı çağan ırmak fılmı.şu var kı konuşmalar bır egelıye hem ıtıcı hem tanıdık gelecek.tanıdık çünkü bızım konuştuğumuz kelımeler küfürler;ıtıcı çünkü normalde öyle konuşmayan ınsanların o dılı kulanması yapmacık gelıyor ınsana. velhasıl kelam gıdın ızleyın kurul sonrası aynı anda ağlayıp güldüğüm bır fılm olmuştur kendılerı. sınemamız adına gayet güzel fılmlere ımza atan ırmak ın olması sevındırıcı*
tamamen hayal kırıklığı olan film. en azından bana göre. çağan ırmak ismi geçtiği için beklentim yüksekti belki de. bu sefer karakterler hiç samimi bile gelmedi. bişeyler havada kalmıştı sanki. sadece çetin tekindor hayranlık uyandırdı.
