babam ve oglum kivaminda bir film. muzikleri ve oyunculugu cok basarili buldugum, bence en basarili cagan irmak filmleri arasinda ilk 3e girebilecek bir filmdir. mubadele konusuna deginir ve girit adasindan gocmus bir ailenin yasadiklarini anlatir. cagan irmak'in dedesine ithaf ettigi film, yine kendi ailesinin yasadiklarindan bahsediyor diye biliyorum.
bu sefer belki gözyaşlarımı bırakırım da rahatlarım diye gittiğim, gözlerimi dolduran ama ağlatmayan güzel bir çağan ırmak filmi. gidilesi bir film. dönemini güzel anlatmış.
güzel ve tarafsız bir 12 eylül darbe eleştirisi yapmış olduğuna inandığım film. o dönem başa geçenlerle bügün başta olanların aynı tohum olduklarını görüyoruz bu filmde.
çağan ırmak ın babam ve oğlum filmini sevenlerin kesin izlemesi gereken bir film. özellikle çetin tekindor un canlandırdığı mehmet yavaş karakteri film boyunca gittikçe büyüyor büyüyor ancak mehmet yavaş ın sonu biraz havada kalıyor. ben bu kadar pozitif bu kadar güçlü bir karakterin böyle bir sonu tercih etmesini biraz mantıksız buldum. genel olarak çağan ırmak ın en iyi filmi olmuş bence sadece babam ve oğlum güzel gelirdi çağan ırmak filmlerinden dedemin insanları babam ve oğlum dan daha sıcak karakterleri daha gerçekçi bir film olmuş.
ağlak çağan ırmak' ın ağlak izleyicileri kafalamak üzerine çektiği film. türk filmi olması izlememek için yeterlidir. şimdi iki tane çağan ırmak filmi izleyip kendini sinema izleyicisi zanneden bebeler kızacaktır aman çok da dertti ıssız adamcıklar sizi.
bazı dedeler, insanlığı iki ayak üzerinde durabilmekten öteye taşımışlardır...
postacının az görünen ama çok güldüren sevimli yüzü, ara ara söylenen mükemmel deyişler, o kadar etkileyiciydi ki bir kez daha izlenebilir bence.
bir detay obsesifi olarak inanılmaz buldum detaylarını. belki genel olarak bakıldığında sevmeyenler çıkabilir ama; güzel detaylar, güzel tespitler güzel cümleler vardır.çok hoşuma giden bir de cümle geçmiştir.
--spoiler--
nokta koymak her zaman zordur; ama tamamlanmış cümleler, tamamlanmamışlardan daha az acı verir.
annemle birlikte gec olsa da izledigimiz ve her sahnesinde Cagan Irmak'in şahane bir esere daha imza attığını söyleyip durduğumuz, Türk-Yunan mübadelesini ve ardından yaşanan sancıları başarıyla anlatan, bir belgesel olmamasından ötürü, bu tarihi olaya bir kesitten bakıp o alanı oldukça iyi süsleyen 2011 yapımı filmdir. Türkiye toprakları farklı yerlerden zorla ya da kendi istekleriyle göçüp gelmiş insanların oluşturduğu bir karma milletle dolu iken, farklı kökenlere hoşgörüsüzlüğün nasıl mümkün olabildiğini bir kere daha düşündürmektedir. Kim kimden çok Türk'tür? Daha erken bu toprağa gelen mi yoksa kendini bu tprağa en fazla ait hisseden mi? sorusu akıllara gelmektedir. Acıdır ki bu ülke kurulurken kimileri yerinden edilmiş, kimileri ise zorla da olsa bu toprakları vatan edinmiştir. Bu hassas durumun iyi bir analizini yapan Çağan Irmak, aynı zamanda Türkiye'nin Egesine tıpa tıp benzeyen Yunan kasabasna götürür bizi filmin sonunda ve ap açık gösterir nasıl da bir, benzer ve dost olduğumuzu. Ymekler aynıdır, aynı kahve içilmekte ve ikram edilmektedir bilindik misafirperverlikle ve aynı dolmalar sarılmaktadır Ege'nin diğer kıyısında. Türk-Yunan düşmanlığı ise sadece siyasibir olay ya da yaratılan durumdur. Filmde de başarıyla işlenmiştir bu tema.
Yunanları bize bizi onlara düşman yapan, yapmaya çalışan ilköğretim okumaları ve tarih kitaplarının karşı tarafında her iki topluma da okutulması, öğretilmesi gereken bir gerçektir filmden bizlere ulaşan. Türk-Yunan kardeştir ve aynı kültürün iki ayrı evladıdır, Ege'ye komşu ve Ege'den müzdarip.
Çıkınca tüm göçmenlerin "işte benim dedem bunları yaşamış" diye bir havaya büründüğü filmdir. Çağan Irmak tutturmuş yine babam ve oğlum kıvamını. güzeldi. gitmeye değer ama sherlock holmes'e mi girsek dedemin insanları'na mı diye ikisi arasında kaldıysanız sherlock derim kesinlikle.
güzel film vesselam. izlerken ara sıra sözlükte kürtlerle ilgili yaptığım faşistlikler aklıma geldi, üzüldüm!!! eve geldim hürriyet haber sitesini açtım 1 polis şehit haberini gördüm üzüldüğüme üzüldüm, bilmedim bilemedim...
Bugün izlediğim tam anlamıyla her şeyi mükemmel olmuş bir çağan ırmak filmi.Salya sümük ağlayarak çıktım sinema salonundan,ama bunun dışında hem ağlatan hem de kahkahalarla güldüren bir filmdi.Her zamanki gibi bir çağan ırmak harikası.Oyuncularda ,müziklerde,mekan da harikaydı.Kesinlikle herkesin izlemesi gereken bir film.
Mübadele konusu, bugüne kadar doğru dürüst işlenememiş bir konudur kanımca. Filme gitmeden önce, Çağan Irmak gibi başarılı ve duygusal bir yönetmenin bu konuyu iyi işleyeceğini düşünmüştüm. Lâkin yanılmışım. Oyuncular mükemmeldi her zamanki gibi. Mekanlar, çekimler çok başarılıydı. Müziklerin yetersizliği beni hayal kırıklığına uğrattı. Sadece yaşlı bir adamın, doğduğu yere olan özlemine yoğunlaşmak yanlıştı. Böylesine zengin bir konu daha etkileyici işlenebilirdi. Filmin gereksiz uzunluğu da can sıkıcıydı. Çağan Irmak, sanırım Babam ve Oğlum filminde, tüm yaratıcılığını ve içtenliğini harcadı. Diğer filmlerine malzeme kalmadı.
Senaryosu gercekten harıka bır fılmdır. Ama soyle de bır gercek var, Cagan Irmakın dıger eserlerıyle karsılastırınca, mısal Babam ve Oglumun yanında Dedemın Insanları cok sonuk kalıyor. Daha etkıleyıcı bırsey beklerdık. Ama guzeldır, ızlenmesı gereken bır fılmdır, guzel sonuclar cıkartılır.
çok güzeldir hatta öyle güzeldir ki tam türk sinemasina küfrederken lafinizi geri almaniza neden olacak kadar güzeldir.çetin tekindor hayranligini pekistirir.durukan çelikkaya adli muhtesem tatli bir insani tanimaniza vesile olur.
dedesinin dssına kurban olması gereken bir nesilden (her iki dedede anne ve baba tarafından dedeler) geldiğim için gerçek dede mevzunu yaşatmadığına inandığım ve sikimsonik bir yapım olduğunu düşündüğüm filmdir. resimlere baktım kapattım zaten, hiçbirimizin dedesi fötür şapka ile gezmezdi, takım elbise doğru ama fötür ne lan.
ağla ağla bir hal olduk filmi. Çetin Tekindor'un baba oğul, dede torun gibi duygusal bağlar içeren filmlere ne kadar da güzel yakıştığını bir kez daha tasdik etmiş bulundum.
2 saat güzel vakit geçirten, yer yer hüzünlü ama bir o kadar da eğlenceli çağan ırmak filmi. hikaye gayet doğal ve yalın bir şekilde anlatılmış. diyaloglar gerçeğe çok yakın. filmin sonunda da güzel bir dostluk mesajı verilmiş. saçma sapan filmlerin arasında tavsiye edilebilecek filmlerden biri olmuş.
