Köyde büyümüş. hayatı hayvancılık ile geçmiş , okuma yazma bilmez , iyi kalpli , 18'inde bi kız kaçırıp 5 erkek - 2 kız çocuğu yapmış. Türk filmlerindeki "iyi ve saf köylü" tiplemesi vardır ya. Iste onun tam karşılığı. Otur aksama kadar konuşur muhabbet edersin herşeyden dert yanan , hayat okulunu okumuş bi adam.
Yaşlı insanlar hep belgesele meraklı olurlar. Zaten hayvancılık ile geçmiş hayatları , belgesellere bu yüzden bayağı bir ilgi duyarlar.
Neyse..
Buna her akşam sıkılmasın diye belgesel acardim stv de gösterilenleri. Oturur göz kırpmadan son heyecan ile sırıta sırıta izlerdi göt herif.
bi av felan olduğunda örneğin bi çita ceylan mı kovalıyor? Hemen başlardı konuşmaya kovalamaca esnasında "vay vay vay vay vay , aha yakaladı!!! Aha yakaladı valla :( vah yav oğlum yazık oldu güzelim hayvana :((" derdi bana. Bende "he dede he" der geçirdim... kaç hafta olmuştu artık bıkkınlık gelmişti bana bunun belgesel muhabbetlerinden.
Olay bir hafta önce oldu.. tv'de çok sevdiğim bi film yayınlanacaktı. Bilen bilir. Stv belgeselleri 20.00'dan sonra felan yayınlıyor.. Akşam yemeği yedik bi önce topluca , sonra annem babam biz amcanlara misafirliğe gidiyoruz diyip kalktılar..
Evde benle dedem yanlız kaldık. Neyse saat 19.50 civarlarıydı. Ben geçtim içeri açtım tv'yi uzandım koltuğa. Film 20.10 gibi başlayacak. Bu amına kodugum da tuvaleti sıçıp sıvazladıktan sonra damladı odaya. "Eeehh" diyip oturdu yavaşça koltuğa.. göbeğini felan sıvazliyor.
Neyse biraz geçti öyle zaman. yemekden sonra sindirdik ikimizde iyice saat 20.05 falan oldu.. film başlayacak az kaldı sabırsızlıkla bekliyorum..
Bu ibne laf atti hemen "hele oğlum belgesele baksana bi başladı mı" dedi.. "dede başlamıştır ama bugün benim filmim var haberin olsun 2-3 dk izlersin en fazla" dedim. Bu totoş pek oralı olmayarak "aç oğlum" dedi.
Söyledim mi bilmiyorum ama haftalardir her akşam tv'yi esir alıp belgesel izlemesi beni kizdirmıştı artık..
Neyse açtım belgeseli. Filler vardı suda tepiniyolardı siktigimin filleri. Yüz ifadesi değişti mutlu oldu ve gene başladı saçma yorumlara. "Bak hele bak şunlara bak nasıl eğleniyorlar yav suda koskoca hayvan : )))))) oğlum bunlar nasıl bogulmuyolar yauvv eheheheh : ))) ".. bende , "yok dede boğulmaz onlar 1-2 dakka geçti ben filme bakıyorum başlamış mı" diyip değiştim kanalı. "Ne filmi ahmet aç şu kanalı yav" (sitem eder biçimde)
Öyle sitem eder gibi yakınarak konuşması beni kizdirmıştı ama cevap vermedim. Film başlamıştı çünki. Full dikkat filme odaklandım ben bi ayrıntı kacirmayalim diye..
2-3 dk sonra gene dedi "bu ne oğlum aç su belgeseli izleyelim yav." Ben gene cevap vermedim. Filmi izliyorum oralı olmuyorum. Bu arada dedemle samimiyizdir beyler bana naz'ı geçer çekinmez.. sanırım fazla samimiyiz heralde ki , 2 kere cevap vermeyişime sinirlenerek "yahu ahmet aç su belgeseli başlatma filmine , hergün izliyoruz film nerden çıktı ne filmidir bu değiş şunu.."
Benim devreler atti beyler sinirlendim artık cevap vermem gerekiyodu. "Yav dede kes sesini her akşam belgesel mi olur film izleyecem diyorum ! 2 dakka sus lan artık. " dedim sert biçimde , Sesimi yükselttim baya. Bu arada sinirden dikkatim dağıldı iyice filme odaklanmaya çalışırken bu piç kızmış olacak ki: "terbiyesizlik yapma lan ahmet bağıramazsın bana ibne".
Ben iyice köpürdüm amk. "Sensin lan ibne açmıyorum belgesel siktirgit diğer odaya lan elimden bi kaza çıkacak." (Bağırdım üstüne önündeki masaya vurdum.)
Bu gavat napti biliyomusunuz. Kalktı tv'yi kapattı amk. Film halen oynuyoken.!!
Bu tv'yi kapatırken "yoh lan film milm sana terbiyesiz babana söyleyecem seni ibneye bak." dedi
Benim işte tam o an'da devreler yandı beyler. Sinirden kıpkırmızı oldum. 2-3 sn kasıldım yumruklarimi sıktım. Baştan aşağı süzdüm orospu çocuğunu kefledim iyice. Kulaklarimdan duman cikcak nerdeyse amk bu yaptığı hareket Delirtti beni.
Ve bu piç halen ayakta iken olay koptu beyler!
"Aaaammmmmmıııııııınnnnnnnnnaaaaaaaaa koooduuuuuuumuuuuuuunnnnn oğğlllluuuuuuu laaaaaaaaaaaağğğğnnnnnnnnnnnnnnnnn" diye bağırarak sıçradım kanepeden beyler. Tam şaşkınlık ve korku ile bana bakarken uçan tekmeyi koydum sağ göğsüne orospu çocuğununun. Boyu da 1.75 falan bayılır gibi serildi yere amına kodumun evladı..
Hemen bindim üstüne orospu evladının. Sarkmış suratına bi sağ vuruyorum bi sol amk , bi sağ bi sol bi sağ bi sol bi sağ bi sol , yumruga boğdum adeta piçi. suratı kızardı orospu çocuğunun. Rahat bi 20-30 yumruk salladiktan sonra gözler kaydı ibnenin, bilincini kapadım resmen Ilık götlü orospu evladının.
Neyse son bi kere kafasini kaldırıp yere vurduktan sonra tokadı koydum orospu evladına.
"Siktiigimin cocuuuguna bak , sen kimsin lan kodugumun köylüsü sikerim seni de belgeselini de lan amk ayısı" diyip tükürdüm suratına ve bi tane de ters tokat koydum ibneye. Suratı sola yattı.
"Bi daha görmucem lan seni!" Diye suratına bağırarak kalktım üstünden gavatın. Bi elimi falan çıtlattım boynumu falan nefeslendim bi , Ama yok amk. O kadar pataklamama rağmen halen sinirimi alamamıştım. "Sikerim seni laaaaagnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn" diyerek dönüp karın boşluğuna tekmeyi koydum orospu evladının. Az da olsa bi sıçrama oldu ama fazla da tepki alamadım ibneden. Iki tekme daha karnına koyup bide suratına çaktım. Ve bıraktım dövmeyi. Ters biçimde yatırdım yere gidip askıdan montumu felan aldım. Dışarı çıkacaktım. Neyse montumu falan giydikten sonra girdim odaya baktım buna , baygın orospu çocuğu yatıyo aynı pozisyonda , Dudagından felan kan gelmiş suratı da morarmis ibnenin. Amına koyim kumanda gözüme çarptı. Buna bakarken. Aldım kumandayı , " al izle lan belgeselini orospu çocuğu diyip kel kafasinda parçaladım kumandayı amk."
Neyse param vardı zaten. Sinirimi çok güzel bi biçimde almıştım. Adeta stoya'yı sikmişim gibi bir rahatlama ile evden yüklü bi para alıp yanlız yaşayan arkadaşım emrenin evine gittim. 1 haftadır burdayım. Sanırım 1-2 hafta sonra giderim eve.
Halen daha ailemin telefonlarına cevap vermiyorum sülale'den kim ararsa meşgula atıyorum.
geçen aile içinde konuşuluyor hala teravihe gideceğim diye tutturuyormuş. biraz da yorgun düşüyor artık vücudu iyice yaşlanmış. bana geldi aile. dediler ne yapalım bu adamı vazgeçirelim iyice yaşlandı diye.
bir kere gitmesin sonra alışır dedim. bu işler böyledir azizim. teravihe bir kere gitmeyince alışıyor insan.
pek çok kişininki farklı gelmiştir kendisine, ama elinde kutsal kitap'ı açmış gözyaşları içinde okuyan ve masada bir yanında rakı, öteki yanında bir avuç mezesi ile aşka gelen, her pazar heykel'e çıkarak kilise ayinlerinde en önde görevini üstlenen ve ayin sırasında söylediği ilahilerle bir çok kişinin içini burkan çalmayan, kötü düşünmeyen, her akşam balkonunda yemek yerken sokaktan gördüğünü masasına zorla çağıran, 5 yaşımda bana rakıyı su diye içiren tek adam george çoban'dır.
--spoiler--
çocukluğuma kattığı bu güzel hatıralar ve salt bu gözlemler ile karakterime olan katkısı nedeniyle kendisine teşekkürü bir borç bilirim. keşke hayatıma dahil olamadığın o 26 seneyi tekrar kazansaydık da sen böyle benden uzakta ölmeseydin, cenazene gelebilseydim.
ilki '' çocuklar koşuşturmayın başım ağrıyor oturun yerinize tokatlarım '' diyen korkutucu bir tabudur . eski devrin sert adamlarındandır . eski devrin serti daha bir sert olur . karşısındaki herkesi titrettiği , korkuyla karışık bir saygı uyandırdığı , ileri gelen bir tüccar olduğu anlatılsa da şahsımca hiç sevilmemiştir . çünkü toplum içindeki sert halini çocuklarına hatta torunlarına karşı bile koruyan bir adamdır . çocukken yanında korkudan konuşamazdım , ayak ayak üstüne bile atamazdım, ayağa kalkamazdım . annemin babası olan bu dedemi hiç sevemedim . otoritelerle hep sorunum olmuştur zaten . anneanneme de çok çektirmiş zamanında . bana çocukken yapılanları 15 yıl geçse bile affedemem . dedeme , teyzeme, ablama , ilkokul öğretmenime hayatım boyunca ısınamadım . normalde uzak duracağım insanlara sırf akrabam - ailem diye bayılamam .
diğer dedem ise ( babamın babası ) bana çocukken bile '' mirsad bey '' diye hitap ederdi . belki diğeri kadar malı mülkü yoktu ama gönlü zengindi . bakkalından yediğim çikolatalardan ( her gittiğimde en az 5 tane ) dolayı dişlerim çürümüştü . şapkasını kaçırdığım halde bana iyi davranırdı . 2 dedem arasındaki çelişkiler çocuk aklıma çok ağır gelirdi . diğer dedemin hiç beğenmediği , '' uyuz '' olarak gördüğü bu dedem bana göre onun gibi 100 adamı cebinden çıkarır .
90 yaşında olmasına rağmen taa gençlik yıllarını hatırlayıp torununu *unutan adam. babamla 4 yıllık bi küslükten sonra hastalanması, iyice kötüleşmesiyle buzları eritmiş yanına gitmiştik. gelince el öpme faslı, nasılsın muhabbeti yapıp bi köşeye oturmuştum. aradan 2 saat geçer.
dede: ''hadi git simdi''yi niye getirmediniz.
baba: baba getirdik elini öptü ya.
ben: burdayım dede, elini öptüm, geçmiş olsun dedim ya.
dede: yavrum kusura bakma unutuyorum, okuyon mu sen?
baba: valla bize bize okuyoz diyo ama...
ben: ASDFG 0_o
dede:bu da büyümüş artık evlendirin bunu.
ben asdfg 0_o
baba: asdf 0_o
dıttttt.
yüzünü kıbleye çevirdiler. kefeni içinde güzeldi. yüzü kıbleden dönmesin diye sırt tarafına toprak koydular.allahım sen günahlarını affet. sen affetmeyi seversin.
Bir asker torunuysanız şanslı mı diyim şanssız mı diyim bilemedim. Çok disiplinlidirler. Asker anılarını sürekli anlatırlar. Ama iyidir. Kendimden biliyorum.
bugün, senin, belki de hayatımda en çok sevdiğim insanın ölümünün üzerinden 6 ay geçti..
koca çınar , bir anda hiç beklenmedik şekilde çıktın hayatımdan.
haklı üzüntüm ve kızgınlığım var sana. sen ölmeden 2 gün önce bir kandildi, arayıp ellerinden öpemiyorum dedeciğim, kandilin mübarek olsun demiştim.. gelişime 2 hafta kaldığına çok sevinmiştin. ben de çok özlemiştim söyleyemedim.
çok vakit geçiremedim seninle, varlığın yetti bana çoğu zaman. ama öğütlerini hatta yeri geldiğinde yaptığın soğuk esprileri o kadar özlüyorum ki. seni canlı kanlı bir şekilde, son kez göremedim ya. ona kızıyorum.
isyan değil bu...
o konuşmadan 2 gün sonra vefat etti dedem.. ben trabzon da üniversite okurken, bir gece vakti geldi haberi.
ölümün ne kadar acı, ne kadar üzücü olduğunu seninle öğrendim.
22 yaşında bir insanın ölümünü duyunca aklımı kaybettim. ağladım, durduramadım kendimi.
bir insanın yıkanması bu kadar hüzünlü olurdu, senin yıkanışını izlerken, yaptığın tüm fedakarlıklar geldi gözümün önüme. verdiğin öğütler, yaptığın soğuk espriler. sen yıkanırken bi ara çıkıp güldüm. sonra hüngür hüngür tekrar ağladım. inandıramadım kendimi, kandırdım sürekli. size gitmeye korktum, gelmeyeceğini bildiğim için orda kalmaya gönlüm razı olmadı..
hakkını helal et dedeceğim. ben senin kıymetini çok fazla bilemedim kabulum. ama sen herşeyden ders çıkarmamızı isteyen, öğütleyen insandın. senin ölümün beni, bıraktığın mirasa daha değerli bakmamı sağladı. her işte bir hayır vardır derler ya, ben de buna yoruyorum kendi kendime..
anneannem..
evet, her gün gidip ellerini ayaklarını öpüyorum. sarılıp, kokluyorum...
sana gösteremediğim sevgiyi göstermeye çalışıyor, şu fani hayatta kalan zamanı güzel değerlendirmeye çalışıyorum...
hakkını helal et dedem...
seni hep güler yüzlü hatırlayacağım.
allah gani gani rahmet eylesin, ruhun şâd olsun güzel insan.
canımdır.
ve aynı zamanda seksen küsur yaşında olmasına rağmen mükemmel espriler yapabilen çınar ağacıdır.
bu gün gelip, "şu pantalonumu ütüleyiversen" diye elime tutuşturduğu pantolona bir baktım ki ne göreyim, mavi markalı.
vay dedem maviden giyiniyorsun, dedim. mavi siyah bilmem ben abin aldı giyiyorum işte, dedi. mavi'de tarzı bulunabilen bir adam işte, öyle bir adam.
