dede: Oğlum gel bakayım şöyle yanıma. Üniversitedesin, manitalar nasıl bakayım?
fth : Dede, biliyorsun boyum çok uzun boyuma göre bir kız arkadaş bulmakta çok zorlanıyorum
dede: Oğlum deli misin sen? Ne yapacaksın uzun boylusunu?
fth : Dedem, boyum 1,90!
dede: Oğlum, uzuna dolaşma kısaya yatmak yakışır
fth : Anlamadım.
dede: Oğlum kısa boylu kızlar yatakta uzun boylu kızlar sokakta karizmadır.
a.v.nin alzheimer hastası dedesi iyice uçuşa geçmiştir. a.v.nin kim olduğu konusunda en ufak bir fikri yoktur, dolayısıyla onu tanımaya çalışmaktadır.
dd: burda mı yaşıyorsun sen?
av: evet dede.
dd: evlimisin?
av: hayır dede.
dd:dölsüz müsün?
av: !!!
babanne: "çocuksuz musun" demek istedi.
av: yok, anladım ne demek istediğini de, ne cevap vereceğimi bilemedim.* ben bekarım dede.
dd: tüh tüh, demek evlenemedin. yaşın da geç, çocuğun da yok demek...* bizim yeğen var,bekarsa * eğer isterse görüştürelim sizi *.
av: ben bi çıkıp dolaşıp geliyorum...
-salih bak anan size gelecekmiş gelin alın arabayla
+ dede yine yanlış aradın, amcamları mı arıyacaktın sen?
- ne işin var lan senin orda? sen bursa'da eğil misin yoksa bizi mi kandırıyon gittim diye de ankara'da kızlaral mı geziyon?
+ yahu dede ben bursa'dayım sen yanlış aradın beni
- konuşma bak bir de üste çıkıyor zeytinyağı. bilmesek ne halt olduğunuzu yutturacaksınız.
+ ya dede sen beni cepten aradın yanlış aradın bir de azar çekiyon yahu. cevat yok mu yanında ona ver o arasın hep yapıyosun aynı şeyi.
+ lan ben seni mi aradım. tuh veriyonuz elime bit kadar telefonu ne yazısı okunuyo ne bişey.
- dede amcamı arıyacaktın sen "c" ile başlayacak orda ilk numara sen rehbere gir 3'e bas sonra da yeşil'e bas.
+ uğraşamam ben şimdi o kadar sen ara amcanı söyle gelsinler babaannem size gelmek istiyomuş de.
-ya dede kontörüm yok nasıl arıycam ben şimdi.
+ben sana kontör yollarım
-yaw daha amcamı arıyamıyosun nasıl göndercen?
+onu biliyorum cevat'a yolluyom her hafta
-tamam dede tamam!!
dede yurtta olan torununu arar hal hatır sorduktan sonra telefonun kapanma vakti gelir..
d: kızım bişe istiyor musun bizden, var mı bi istegin?
y: saol dedeciim yok bi istegim, siz bişe istiyor musunuz gelirken?
d: yok kızım saol. ben kapatayıım bari. seni coook seven deden *
y: seni dahaaa cok seven torunun!!
dede, torunlarını görmeye gelmiştir yanındada uydu alıcısı vardır. takmak için uğraşmaktadır. ben ve kardeşimde başında beklemekteyiz.
dede=-
erkek kardeş=*
ben=!
-bitti bak şu kabloyuda yerleştirdim mi tamamdır.
*dur dede ya yardım edeyim.
o sırada kablo takılmaya çalışırken elektrik çarpar dedeyi, kardeşinde eli dedemin omzundadır, oda nasibini alır...
*ahhh, dede ne yaptın ya elektrik çarptı. bozuk galiba bu niye böyle oldu?
ve dedenin muhteşem cevabı
-yok oğlum arasıra oluyor böyle. bizim evdekinde de oluyor, bir şey olmaz.
!ölmeyiz diorsun yani dede. e tamam o zaman!
*kızım,dedem alışmış tabi ona bir şey olmuyor. neyse bizde alışacağız artık.
ve gülüşmeler başlar.
-siz benimle dalgamı geçiyorsunuz? sus, bak çalışıyor mu söyle bana?
dede=-
torun=?
-olum sen büyüyünce doktor ol tamam mı.
?tamam sen nasıl istersen.
-ya aslında senin kollar da uzun sen git yüzücü ol maykıl mı ne varya(phelps) onun gibi ol.
?seni mi kırcam ya.
-ya sen iyi de futbol oynuyodun yaşın biraz geçti ama(kendisi -ben değil- 17sinde) yine de topçu olur senden.
?(sessizce)doktordan topçuya kadar indik bakalım ne olcak sonumuz.
-ya senin kaç kız arkadaşın vardı.
biz üç kuzen yanda yarılıyoruz bu sırada.
?bu gece bitmez valla da bitmez billa da bitmez.
dedenin hastalığı iyice ilerlemiştir. babanne gezmeye gideceği için, dede kaçıp ortadan kaybolmasın diye a.v. çağırılır. babanne "hadi çavvv" diyip, hınzır hınzır gülerek tüyer. a.v. de kendine kütüphaneden kitap beğenmektedir.
dd: sen şu odadaki kitaplara baktın mı?
av: baktım dede.
dd: şu odadakilere baktın mı?
av: onlara da baktım dede.
dd: gel, göstereyim.
av: yok dede, baktım ben onlara.*
dd: gel o zaman bi daha bak eşşşoooluuuu...
av: peki dede.
başına gelecekleri bilen a.v, "nasıl kaçarım, kurtulurum" hesaplarındadır. lakin kurtuluş yoktur.
dd: sen bu kitabı okudun mu?
av: ben bunların hepsini okudum dede.
dd: (başka bir kitap çıkartır kitaplıktan) bunu okudun mu?
av: okudum dede.
dd: (fotoğraf kutusundaki tanıdık tanımadık tüm fotoları çıkartmış ve kitapların önüne dizmiştir.) bak bu benim anam kendi halalarından birini işaret etmektedir), bu benim abim(dış kapının mandalı), bu senin deden(dış kapının mandalının vidası), bak bu da benim( av.nin babasının fotografını göstermektedir).
av: yok dede, o benim babam.
dede anlamaz...
dd: sen benim kızım mısın?
bu kez av. başlar.
av: bak dede, bu benim babam, bu benim annem, bu benim dedem, bu benim babannem,bu senin diğer torunların...
dd: sen kimin kızısın?
av: oğlun hedecanın dede.
dd:hııı. (basbayaa anlamamıştır, tekrar fotolara döner) bak, bu benim anam, bu abim, bu senin deden, bu da benim(gene av.nin babasının fotosu).
av: yakışıklı çıkmışsın dede.
fotograf faslını da atlattıktan sonra, en korkulan kısma gelinmiştir. dedenin eli, ağır çekimde kitaplığın üstüne uzanır, gayet eski tip bir evrak dosyasını alır.
dd: bak, ben bir sürü şiir yazdım, sana okuyayım.
av: sen onları bana okudun dedecim.
dd: bunu okudum mu?
av: evet.
dd: şu?
av: evet.
dd: o zaman bir daha dinle bakalım(atarlanmıştır).
av: peki dede.
...
toplam 4 saatte aynı kitap-fotograf-şiir döngüsüne 5 kez maruz kalınmıştır. kafa 1.5...
dedenin hastalığının henüz çok ilerlemediği, en azından torunlarını hatırladığı dönemlerde, av.nin annesi ile babası şehirde bulunmaktadır. sabahtan babanne ile dedeyi ziyarete gitmişlerdir. onlar çıktıktan yarım saat sonra da av. dedelere gider....
dd: hoşgeldin kızım. nasılsın?
av: iyiyim dedecim, sen nasılsın?
dd: ayaktayız işte. annenle baban nerde, nasıllar?
av: ?!... iyiler dede. ellerinden öpüyorlar.
dd: neredeler, neden gelmiyorlar, aramıyorlar, bizi artık sevmiyorlar mı?
av: olur mu dede, sabahtan gelmişler ya. gelmediler mi?
dd: gelmişler mi? gelmediler. gelseler, hatırlardım!!!
av: sen daha iyisini bilirsin dede...
av ile babanne mutfakta yemek yapmaktadırlar. dede sıkıntılı sıkıntılı gelir,
dd: behiyeyi gördünüz mü?
av:?!... *
babannenin belli ki munzurluğu üstündedir,
ba: yok bey, behiye gezmeye gitmiş, döner birazdan.
dd: haaa. o da çok geziyor. bi evde durmuyor.
av: yaa, kızmıyorsun demekki yeterince, bak, sokak sokak geziyor.
dd: hakkaten. gelince bi kızayım.
av: cidden dede, hanım kısmısı öyle çok gezer mi?!
dd: haklısın. sen velinin torunusun di mi?
av: hayır dede. ben senin torununum.
dd: sen kimsin?
av: oğlunun kızı, av.yim ben.
dd: hoşgeldin kızım.
av: * hoşbulduk dede.
ba: ali bey ben kimim?
dd: ne bileyim ben!
ba: ben behiyeyim, behiye, senin hanım.
dd: * ben gidip biraz yatayım bari...
ba: sen yat uyu en iyisi, yemekte kaldırırız seni...
dede alzheimer hastasıdır...
a.v. dede ve babanneyi ziyarete gitmiştir.
av: merhaba dedecim. *
dd: hoşgeldin kızım.
lakin bakışlardan bellidir, tanımamıştır. av. mantosunu çıkartırken * babanneye yaklaşılıp sorulur;
dd: kim bu?
ba: torunun torunun. oğlunun kızı.
dd: haaa! hoşgeldin kızım.
av: teşlekkürler dede.
...tekrar hal hatır sorulur...
av. ile babanne sohbet ederken dede tuvalete gitmiştir. döner, salona gelir;
dd: hoşgeldin kızım.
eli uzatır, "öp" gibisinden. çaresiz baştan hoşbulduk seramonisi... babanneye yaklaşır,
dd: kim bu?
ba: torunun herif, akşam vakti. oğlun vardı ya, onun kızı.
dd: hoşgeldin kızım.
av: saol dede.
bu arada namaz vakti gelmiştir. dede kalkar, namazını kılar. ...veee, salona geri gelir...
dd: hoşgeldin kızım.
bu kez ne el uzatır, ne bişey. geçer, oturur, tv seyretmeye başlar. babanne av.ye göz kırpar,dedeye döner,
ba: tanıdın mı?
dd: tanıyamadım pek ama...
ba: av. torunun.
dd: abim velinin torunu mu?
ba: değil, oğlunun kızı. av.
dd: oğlum?
ba: hedecan var ya!
dede gözleri kısar, av.yi süzer, bir an bi parlar bakışlar, sonra geri söner,
dd: hoşgeldin kızım.
av: hoşbulduk dede...
av. babanneye döner,
av: ilacı mı değişti gene?
ba: evet.
av: pazartesi doktora gidiyoruz, düzeltsinler şu ilacı, bu yaramamış.*
hesitate ile dedesi aynı dili konuşmamaktadırlar ve hesitate dedesi konuşurken sadece bazı kelimeleri anlar. arada anneanne varken tercümanlık yaptığı için sorun yoktur, ama o içeri gidince dede torun başbaşa kalır. *- ?!%&%%( severim &^/&+( gelmiyorsun ?/^%(= *
-okulun bitti değil mi?
+ bitti dedecim.
- yüksek lisans yapacaksın değil mi?
+ yapacağım dedecim.
- yüksek lisans sınavına başvurdun değil mi?
+ başvurdum dedecim.
- okulda kalacaksın değil mi?
+ evet dedecim.
- aferin. *
- o bileğindekiler ne oğlum?
+ bileklik dede?
- niye takıyosun?
+ yani ne bileyim bir amacı yok.
- (yandakilere dönerek) gençliklerini öldürüyorlar böyle ya. olacak iş mi?
+ !!!
anneanne, dede, torun balkonda kahvaltı yapmıştır.
anneanne: sp, ekmek düşürmüşsün yere, alıver onu ordan yavrum.
sp: peki anaaaaane.
dede: dursun hanım. kızım, alma onu bakayım.
sp: alayım dede. nimet sonuçta. (alır)
dede: (kızar) saçaklı, alma dedikse alma. koy onu yerine. koy koy kooy..
sp: niye ki? hem.. ay iyi tamam, öffff. (geri koyar)
anneanne: ayyy sende t..., kedi köpek niyetine karınca besliyoruz. ev doldu taştı. rafların içinden bile karınca çıkıyor ayol.
sp: hönk?! dede, sen onun için mi geri koydurdun?
dede: yavrum, allahın yarattığını ayırt etmeyecen. onlar da nafakasını buradan çıkarsınlar işte.
sp: nafaka mı? zuhahaaaa. nafaka dedi yaaaa..
dede: ne var? sen çok mu güzel konuşuyorsun? makbule halana ne derdin eskiden, mahmuule (taklit eder)
sp: küçüktük o zaman. sen gelmişsin 80ine ayrıca. kendine bak.
(bu iddialaşmalar bi süre devam eder. sonra durulur. sonra yine başlar. tadına doyum olmayan, baba ile yapılamayacak kadar senli benli, rahat ve eğlenceli diyaloglardır.)
-dede ben üniversiteyi kazandım biliyor musun? işletme okuycam. sen şimdi sormadan cevap veriyim ben. iş kadını olucam büyüyünce. anneannemi de yanımıza aldık. merak etme çok ii bakıyoruz ona. bak sana kestane şekeri getirdim seversin sen.... dede?...
