valla henüz iki şarkısını dinlemiş biri olarak söyleyebilirim ki alınır bir albüm. sırf james abinin mükemmel vokalleri için bile değer o parayı vermeye. ha mükemmel midir, bir masterpiece mıdır tarışılır ama ne de olsa metallica'dır. ben alırım dinlerim vallahi hacı. seviyorum bu adamları...
davul tonları gerçekten çok boktan. ulrich güzel çalmasına rağmen nedense sürekli kakafonik bir hışırtıya sebep olan garip bir setup kullanmış. o tarz bir albümde o zilleri kullanmak pek doğru bir seçim değildir.
ritm gitarları ise süper başarılı. hatta albümü james'in riffleri götürüyor diyebiliriz.
kesinlikle bir masterpiece değil, metallica ruhuna da sahip değil, ancak para verip almaya değecek bir metal müzik zevki sunuyor.
hetfield'ın hala güzel şarkı söylediğini duymak güzel.
hele hele st. anger rezaletinden sonra metallica'nın hala adam gibi müzik yapabildiğini görmek daha da mükemmel.
sıcak yaz günlerinde headbang olayına geri dönüşü sağlayan,sertliğiyle ve riffleriyle beni benden almış,bok atmak yerine şiddetle dinlenilmesi gereken;metallica 'nın her zamanki gibi kendine hayran bıraktıran son albümü.
yıllardır beklediğim, beklenen tarihten 2 hafta önce çıkarak dumur eden, dinledikçe de tüyleri diken diken eden metallica dönüş albümü olmuştur.. my apocalypse ve that was just your lifeIın girişleri gerçekten harika.. bence albümün tek hayal kırıklığı unforgiven iii olmuştur. o da büyük ihtimalle aylardır en merak edilen parça olduğundan sadece aşırı büyük beklentileri olanları hayal kırıklığına uğratmıştır.
uzun lafın kısası metallica hayranlarına st.anger depresyonundan sonra sakinleştirici ilaç gibi gelmiştir.. artık hayat bize güzel..
tadından yenmeyen, çılgın attıran albümdür. özellikle ekşi'deki entryler görüldükçe ne kadar gerizekalı insanların varolduğunu gösteren albümdür. albümü eskilerle kıyaslamaya kalkanlar, bok atanlar var. bu albüm hiçbir metallica albümüyle kıyaslanamayacak kadar farklı. açıkçası oturup dinleyip sevmeyen adam ya kasıntıdır ya da müzikten sırf kendisi anladığını sanıyodur.
albümün her şarkısı birbirinden güzel yani anlatmaya kelimeler yetmiyor, şurda albümü alt tarafı 1 saattir dinliyorum en son yine lars'ın kendini aştığı the judas kiss'i keşfettim. yani öyle bir albüm ki komplike, progresif, harika. her şarkı biribirinden şahane, hiç beklemiyordum böyle bir albümle karşılaşacağımı, adamlar hakkaten döndüler; helal olsun.
çıkmasına daha 2 hafta olması gerekirken bugün fransa'da satışa sunularak herkesi dumura uğratmış albümdür. türkiye'da daha satışa çıkmamıştır ayrıca. fakat torrentlerde bulunabilmektedir. yarmış bir albümdür, metallica'dır. şarkı uzunluklarıysa:
1. this was just your life 7:08
2. the end of the line 7:52
3. broken, beat & scarred 6:25
4. the day that never comes 7:56
5. all nightmare long 7:57
6. cyanide 6:39
7. the unforgiven iii 7:46
8. the judas kiss 8:00
9. suicide & redemption 9:57
10. my apocalypse 5:01
en iyi albümleri değildir, ancak en kötü de değildir. yaş ve performans olarak bir orantı kuracak olursak vasatın üstünde bir albümdür. genelinde gaz parçalar bulunmaktadır...
"The Day That Never Comes" aldı parçanın klibi web sitelerine eklenmiş durumda.parça klasik metallica çizgisinde hoş bir eser görüntüsünde.
heycan verici bekleyişte son 10 gün.
an itibariyle yeni yayınlanan singel larını dinlemekteyim ve açıkçası beni hayal kırıklığına uğratmamıştır.tabiki bir master of puppets beklemiyorduk ama st. anger dan sonra gerçekten tatmin edici olduğunu düşünmekteyim. özellikle james in sesinin düzeldiğini görmek * beni gerçekten çok sevindirdi. albüm de gayet güzel bence. tamamını dinlemek için sabırsızlıkla bekliyoruz.
inatla eski albümlerini aratmayan, şu albümle şu albüm arasında gidip gelen yorumlarını gördükce insanın sinirlerini bozmaya başlamış olan metallica'nın son albümü.
olm adamlar bir şeyler yaşıyorlar, hissediyorlar ve bunu notalara döküp şarkıyı oluşturup ve çalıyorlar.80li ve 90lı yıllarda yaşadıkları şeylerle şimdi yaşadıkları şeyler aynı olabileceğini mı sanıyorsun? aynı duyguları nasıl hissetsin adamlar tekrardan? ne hissediyorlarsa onu üretip çalacaktırlar.
biraz mantıklı olalım lütfen. her şeyi eskiyle mukayese etmeyelim. komik oluyor keza. beğenmeyen varsa bi sgçk.
yayinlanan demoların bakılınca yine hayal lırıklığına uğratacağı belli olan, metallica'nın son albümü. metallica bu albümde olduğu gibi and justice forall sonrası cizgisinden sapmış ve sadık hayranlarını hayal kırıklığına uğratmıştır. bu albümde de ne kadar geçmişteki albümleri gibi olacaağını söyleselerde, albüm st.anger tarzı ile load arasında gidip gelmektedir.
the formation of damnation ile asla kapışamayacak bir albüm. zaten metallica artık bırakın thrash'i, metal bile yapmıyor bunu gördüm.
myspace'ten iki şarkılarını dinledim, ve metallica için şunu diyebilirim. çoğu hard rock veya rock yapan gruplar amfilerinde gain'i 4e getiriyorsa örneğin metallica 6ya getiriyor. yani sadece daha distortionlu rock yapıyorlar. tabi unutmamak gerekir ki metal, rock'ın daha sert distortionlı hali demek değildir sadece.
geriye döndük demek için araya soloya benzer şeyler konmuş ama bu müzikal yapıların sadece adı solo, başka bir şey yok. kirk hammett'ın zaten cuk oturan kulak dolduran sololar yazmadığını söylerim ama bu sefer yaptığı şeyler gerçekten solodan uzak. st. anger'dan bile daha yumuşak bir albüm tek farkı soloya benzer şeyler var içinde. bir de çığırdı herkes lars ulrich amına koyacakmış ortalığın diye ben orada bir lars ulrich göremedim açıkçası...
kısacası metallica, adının ona vermiş olduğu misyon gibi metal müzik yapmıyor millet.
şu ana kadar yayınlanan a little taste of death isimli 8 sample dan anlaşıldığı kadarıyla gitar tonları ve riffler black album tarzı olmuş, demek ki rick rubin de bob amca dan farklı bir iş çıkarmamış ancak ben yine de hem tonları hem de riffleri beğendim.
metallica'nın beklenilen ve son olduğu zannedilen* stüdyo albümü. albüm kapağı uğraşılmış ve lezizdir. Ride The Lightning'e bir gönderme olabilir bu kapak ve albüm adı. kapak için: http://img110.imageshack....79223071765b40d058wa7.jpg .
st.anger gibi metallica için vasat alt sınırlarında gezen bir albümden sonra bence herkesten tam not alacak albümdür. yeni metallica baş yapıtları sololarında içinde bulunması insanın evde durduk yere pogo,headbang gibi envai anlamsız hareketler yapmasına yol açıyor. ayrıca 27 temmuz 2008 metallica konserine giden ve gidemeyipte ağlayan insanlar için bu albüm kesinlikle orijinal alınmalıdır bir "we love you metallica" göstergesi için.
(bkz: ama o bunu hakketti)
pogo yaparken edit: Çıkacak olan Death Magnetic albümünden "the day that never comes": http://www.metallica.com/index.asp?item=601119 . bence albümün çıkacağı gün hemen gelmeli! (pogoya geri döner)
