19 eylül cuma günü studio live aziza'da, 20 eylül cumartesi günü hometown'da resmi tanıtım partisi yapılacak olan, metallica albümü. geceye katılanları değişik sürprizler bekliyor.
Metallica dan hiçbir beklentim kalmadığı halde sırf Load albümlerinin çıkmasını dört gözle beklediğim ufak yaşlarımın hatırına 3-4 gündür dinlediğim ancak haz alamadığım , yakın zamanda arşive göndereceğim ve büyük ihtimal orada unutacağım albüm .
Metallica nın albümü olarak değil de herhangi bir grubun albümü olarak değerlendirildiğinde gayet başarılıdır. ancak bu albümden hangi şarkı insanların hafızasında yıllarca kalacak? ya da dinleyenler metallica nın en beğenilen şarkıları arasına bu albümden kaç şarkı koyabilecek? merak konusudur.
gün itibariyle geri sayımının bittiği albümdür. bütün şarkılarına hasta olduğum albümdür. metallica' nındır. 2 saat önce metallica internet sitesinden yayımlamıştır "bütün albümü".
all nightmare long, the judas kiss, my apocalypse, cyanide(özellikle james vokalde harikadır bu şarkıda) gibi gayet başarılı şarkıların bulunduğu albüm. açıkçası eski metallica ile karşılaştırmak sanki biraz saçma olur, günümüzde çıkarabileceği en iyi albümü çıkartmışlar diyebiliriz. bir de lars o davul partisyonlarıyla kafamızı becermeseydi(özellikle the day that never comes da) daha iyi olurdu ya neyse olacak o kadar. ayrıca unforgiven 3'ü beklediğimden iyi buldum 5,45'ten sonra şarkı ayrı bir hava alıyor.
yaş ilerlemesine bağlı performans düşüklüğünün malesef net bir şekilde belirdiği görülen albüm:
vokal güçsüz, james'in insan üstü nidası az, belirgin değil; sololar ne kadar çılgın da olsa kirk ün sıradan, uykudan kalkıp atabilceği sololar yani bir tane lepper messiah tarzı akılda hemen yer edinebilen solo yok.
sonuç olarak death magnetic dinlenilmesi biraz yorucu fakat 80'liler trash ı tadında farklı hoş bir albüm.
metallica belki bu kadar trash a kaçmak yerine unforfgiven iii gibi muhteşem bir iki şarkı daha koymuş olsaydı zaten iyi ama çok çok daha iyi de olabilirdi.
birde son olarak eklemem gereken unforgiven i ve unforgiven ii yi aratır dediğimiz (bkz: unforgiven iii) var ki off ki ne of! "ölümsüzüz işte lan biz "der cinsten.
edit: hayvan bir gibi albüm. bok yemişim. 06.07.2018
Some kind of monster saçmalığından sonra özlenen metallica sounduyla tekrar karşılaşmamıza neden olan yıllanmış şarapların çıkardığı en son albümdür. Bu mudur , budur! Herkes özüne dönsün kardeşim! Üç beş yeni yetme metalci bozuntusuna kendilerini beğendirmek adına yeltendikleri hardcore - nu metal saçmalığından sonra geleneksel old-school metal rifflerini hakkıyla sadık sevenlerine yeniden beğendiren bir albüm.
st. anger hayal kırıklığından sonra eski metallica sounduna daha yakın olmasıyla beni sevindiren ve (bkz: unforgiven) serisine bir yenisini ekleyen albüm.
davulları adi bilgisayar programları ile kaydedilmiş izlenimi veren albüm. hiç bir etkinliği olmayan sıradan düz davul*.
ayrıca şu ana kadar gördüğüm en güzel albüm kapağına sahip albümdür ayrıca dünyadaki ve evrendeki şuana kadar müzik dünyasına hizmet etmiş, insanların gönlünü hoplatmış, aşktan yanıp tutuşurken körük olmuş, sevgiliyi düşünürken veya dünyaya isyan ederken haykırılan dinlenen albümler içerisinde. (bkz: sevgiliyi düşünürken metallica dinlemek)
dinledikçe sevilen albüm. lûtfen aşırı dozda alınız.
merak edenleri için; davulları windows ses kaydedicisi ile kaydedilmiş, larsla konuştum az önce cepten.
bana fuuuuuuck diye bağırdı ben de baş üstüne sözlüktekilere söylerim dedim. söyledim. fuuuuuck. davul güzel, solo güzel, ritim güzel, vokal manyak. gerisi fıs nurettin.
efsane olacak bir albüm olmasa da başarılı bir albümdür.
james'in vokal performansı beni pek tatmin etmedi ama ben zaten her zaman james'in üst düzey bir vokal olmadığını savunmuşumdur. onun dışında ilk dinlediğimde fazla düz gelmişti şarkılar ki zaten metallica'nın tarzı budur. bir iki istisna hariç şarkılar çok komplike değildir belirli ritimler üzerinde dümdüz devam ederler ve sololar birbirine benzer. ama dinledikçe sarıyor albüm. bir de benim ilk dinlediğim şarkı sanırım aldümdeki en düz şarkı.* sözün özü başarılı bir metallica albümü. en önemlisi gerçek bir metallica albümü. yani sadece metallica damgasını değil, metallica'nın tarzını ve ruhunu da taşıyor.
edit: ilk dinlediğimde james'in vokalini zayıf bulmuştum ama yok yok gayet iyi.
