dün gece saatlerinde dinlememe rağmen hemen yazmıyım yarın dinliyim bi daha düşüniyim de sonra yorum yazıyım dediğim albüm.
şimdi sözlerime şöyle başlamak istiyorum. st.anger ,load ,reload gibi albümlerden iyi olduğunu söylememe gerek yok zaten o çok belli ama benim gibi düşünen metallica hayranları ölçü olarak ilk dört albümü **** aldıkları için ilk dört albüm kalitesinde değil. diyceksiniz ulan yavşak heralde aynı olmıycak o zamanlar turneye çıkmak için zor para bulup şarkıları yazarken, şimdi herifler götünü 1000 dolar la siliyor aynı mı olucak diye haklısınız. ama ben öyle albüm bekliyorum lan size ne .yavşakmış töbee ya.ama aynı zamanda da düşünüyorum lan bu adamlar 2o li yaşlarda master of puppets gibi bi balad yapmış mna koyım insan büyüdükçe daha iyisini yapar lan diye yok ama işte gençlik ateşi.
şarkılarla ilgili yorumuma gelirsek, şimdi all nightmare long, my apocalypse, judas kiss gibi güzel şarkılar var, güzel ama sadece. james in vokalleri jason un bas tonları gibi çok geriye itilmiş, riffler gaz gerçekten ama daha basite indirilmiş. şarkılar hızlı bu iyi bir özellik ama, özellikle james in vokalleri albümde en çok sinirimi bozan şey.
ayrıca unforgıven da bok gibi olmuş lan. 4. sünde telefi etmelerini istiyorum.
dünden beri albümü 3. kez dinleyişim ve 3. dinleyişimde karar verdim ki, bildiğin olmuş albüm. özellikle bu şarkı diyemiyorum, unforgiven iii dışında hepsini baya beğendim. unforgiven iii'ün bu denli hayalkırıklığı olmasının nedeni çok farklı bir şey bekliyor olmamızdı sanırım. iyi albüm vesselam, eyvallah metallica.
çoğumuzun yaşamadığı * bir dönemde yaşayıp, dönemin atmosferine yaratıcılıklarını katıp muhteşem eserler yaratan bu güzide insanların son albümü. dinlediğim kadarıyla, sürekli tekrar eden riffler, bir önceki albümden daha teknik ve daha güzel soundlu davullar ve vasat sololar var death magnetic'te. ama yine de iyidir, tekrar tekrar dinlenilip yeni tatlar alınabilir, bunu zaman gösterecek. yalnız, zamandan bahsetmişken, 45 yaşındaki adamlardan saç uzatmasını beklemek, o yaşamadığımız dönemi birebir teneffüs eden insanlardan o dönem eserlerinin benzerlerini beklemek saçmadır. metal müziğin muhtemelen modası geçmez, gönül vereni mutlaka çıkacaktır, ve yine muhtemelen, genel beğeni 80ler sonu 90lar başı döneminde yoğunlaşacaktır. ama mevcut sikko zaman diliminde, her şeyin ve herkesin bir şekilde yozlaşma halinde olduğu bu dönemde, bu müziğin icracılarından çok şey beklemek doğru değil, ki kendilerinin de yozlaşıp yozlaşmadığı tartışmalı.
edit: sokayım toplumsal mesajına, mis gibi albüm lan işte! "geri dönüş" muhabbeti her zamanki gibi gereksiz ama.
edit 2: niye bu kadar eksi aldığını da anlamadım yalnız. albüm iyi hoş, hatta 1. editteki hisleri yansıtacak kadar, ancak asla bir başyapıt değil, geri döndüler denecek kadar da değil kişisel fikrimce. ayrıca entrydeki düşüncelerimde de bir değişiklik yok. ne yani, dm binyılın en müthiş albümü de ben mi b.k atıyorum? fanatikliğinize de size de...
tekrar tekrar dinledikçe biraz megadeth ve bariz slayer tadı veren albüm. bunun nedeni albümde çalışılan yapımcının slayer'la uzun süre çalışmış olmasıdır. ancak albüm gene de dinlenesidir, bok atılmayasıcadır.
bence kim nederse desin bu albüm bir nevi metallica'nın dirilişi niteliğinindedir.
elbetteki bir master of puppets, and justice for all, yada biraz daha ileriye gidelim black album bekleyemeyiz, zaten adamların niyetide o değil.
benim anlayamadığım bu albümden sonra bile adamlara bok atma furyası başlamış, yok eski tadı vermiyomuş, yok artık bitmişler, adamlar 45'e ayak basmışlar bir düşünün ya, ve bu kadar gaz veren bir albüm çıkartabilmişler(evet gaz!). Sonuç olarak bence bu metallica'nın en iyi albümlerinden biridir. Çok güzel parçalarla karşılaştım neredeyse 6'ya yakın parça benim favorilerim arasına girdi. The Unforgiven III de öyle kötü bir şarkı değil tabiki ismini the unforgiven III olarak düşünmesseniz mükemmel bir şarkı ayrıca şunuda belirteyim, Metallica tarihinde ilk piyano kullanılan ve piyano sesi bulunan parça bu şarkıdaymış. Ufak tefek hataları dışında mükemmel bir albüm tabiki değeri yine yıllar sonra anlaşılıcaktır o ayrı bir konu.
James Hetfield'ın bir lafıyla cümlemi bitirmek istiyorum arkadaşlar..
nothing else matters ile ilgili bir soru üzerine: "zamanında fade to black çıktığında insanlar bize davayı sattınız demişlerdi. kaç defa satabiliriz ki davayı."
st anger'i bile mumla aratan, metallica albümü. albüm hiçbir şekilde bir ruha sahip değildir. sadece tam tam tam güm güm güm seklinde hazırlanmış bir çalışma. bu albüm ile berber metallica' nın load albümü ile değişmeye başlayan izleyici kitlesi bile bu grubu takip etmeyi bırakacaklardır.
inatla bok atmaya devam edenler görüldükçe zekalarından şüphe etmeye başlatan albümdür. ulan en iyi metallica albümü bile diyebilirim, beğenmeyenler beğenmeye bilirde, bu bok atma yarışı da ne ?
daha önce de demiştim, tekrarlıyorum; bu albümü beğenmemekte ısrar edenler ya bok atarak prim yapma hevesindedir ya da müzikten afedersiniz bi' sikim anlamıyodur. eksileme yarışına girenlere de duyrulur.
ilginç bir atışmayı gözler önüne sermiş olan albümdür. şöyle ki albümü beğenmeyenler albümü eleştirmekte, albümü beğenenler ise beğenmeyenleri eleştirmektedir.
şimdi baştan başlayalım.
metallica denen heavy metal grubu seksenlerin başından sonuna kadar asi, ruhu olan, efsane şarkılar ve albümler yapmıştır. ve bu zaman diliminde hiçbir albümü diğerlerini tekrarlamamış olmasına rağmen hepsinin ayrı ruhları ve asaletleri vardı.
death magnetic albümünün bir ruhu, bir asaleti veya bir amacı var mıdır?
işte bu albümü eleştirmek biraz da bu sorulara cevap bulamamaktan kaynaklanmaktadır. ha cevap bulabiliyorsanız zaten albümü sevmektesinizdir. albüm ile mutlu ve mesut olunuz fakat sevmeyenleri de eleştirmeyiniz.
dipnot: bu yazının yazarı death magnetic albümünü sevmemiştir.
büyük bi heyecanla indirdim torrentten death magnetici.şarkıların hepsini dinleyince şunu dedim: ya unforgiven iii olmasaymış , yaa şarkıların hepsi unforgiven iii gibi olsaymış.kendi içinde çelişiyo albüm.ama genel olarak güzel.beklediğimden daha fazlasını verdi bana.lars ulrichin davul tonları st.angera göre düzelsede genel anlamda kötü.ayrıca açık konuşmak gerekirse davulları kötü yazmış.buda doğal olarak şarkıları etkiliyor.madem ajfanın oralara geri dönülcek dendi , davullarıda döndürseydin be lars.
metallica'nın artık eski metallica olamayacağını ispatlayan albümdür. hayır böyle bir şey beklemiyorduk ama adamlar albümü yaparken öyle bir iddia içindeydiler...
artık metallica master of puppets ya da ride the lightning tarzı insan harikası albümler yapabilecek bir grup değildir. ama death magnetic tarzı albümler yapabilirler ki zaten kendi tarzı içinde başarılıdır bence death magnetic. st angerin da kendince güzellikleri vardır. ama bu güzellikler eski metallicacıları tatmin etmez doğal olaraktan.
ama iyi ya adamlar yine de. yani o yaşa rağmen bu karizma böyle konserler böyle bi albüm saygı duyulası efendim.
herkesin beklentilerine göre iyi veya kötü bir hal alan son metallica albümü.yıl 2008'dir fakat death magnetic'le birlikte metallica hala kandır,candır.
st angerden daha iyi olduğu bariz olan albüm. albüm kill em all un, creeping death in, ride the lighting in , master of puppetsin tadını vermesede son yıllarda çıkan en iyi metallica albümü olduğu aşikar. parçalar dinledikçe oturacak şekilde ve gerçekten çok uğraşılmış, çok emek harcanmış (bi tek davul pek hoşuma gitmedi). james ve kirk gitarda baya kasmışlar. riffleri çok güzel olan parçalar var.
bu arada unforgiven iii de farklı olmuş, sürpriz oldu biraz. her ne kadar ilk ikisi kadar olmasada, şimdilik onların yerini tutmasa da unforgiven serisinin unutulmamasını sağlayacak bir parça.
belki albüm aman aman ne güzel bir albüm değil ama gerçekten son yıllarda çıkan en kaliteli metallica albümü. thrash metal hissi uyandırıyor.
megadeth sevenler her albüm öncesi bir rust in peace beklerler,olmayınca da küplere binlerler.aynı şey metallica sevenler için de geçerli onlar da hep and justice for all gibi bişey beklediler ve bekledikleri çıkmayınca da yapılanı yok sayma dozunda eleştiriler başladı.bence her albümü önce kendi içinde değerlendirip daha sonra grubun geçmişiyle kıyaslamalıyız.tabi kıyaslarken dış şartları da dikkate almalıyız.metallica artık 20li 30lu yaşlarda değil ve tabi ki o zaman hissettikleri şeyleri şimdi de hissetmelerini beklemek anlamsız olur.şarkıların malzemesi hisler ve dış dünyadır. o efsane albümlerin yapıldığı dünya değldir şimdiki.ve aynı şey çıkmayacaktır elbette.
death magnetic yaşı elliye gelmiş bir trash grubunun yapabileceği en iyi albümlerden biridir.ve son olarak,james amca yaşlanmış gerçekten * sesinden de anlaşılıyor artık.
Bu albümle metal müziğin hayat vericisi metallica (evet evet hayat vericisi, sabbath, judas, maiden daha önceydi zırvalarına girme, metallica olmasaydı bugüm metal müzik dediğimiz şey anca gotik bar köşelerinde ufacık tefecik gurupların çaldığı bişey olarak kalacaktı.), bir kez daha evet hayat vericisi metallica, müthiş bilgili, müthiş teknik beceriye sahip türk dinleyicisi tarafından acımasızca eleştirilmektedir. neymiş lars ın davul partisyonları boktanmış, günaydın ismet abi ? senin taptığın albümlerde neydi lan denyo ? neymiş mix çok kötüymüş zırıldama varmış, bass tam duyulmuyormuş, ulan cahil ebleh, kill'em all neydi ? and justice for all da bass özellikle, bilerek ve isteyerek kısılmıştı ? onları ağzının suyu akarak dinliyorsun ama ?
gelelim albüm karşılaştırmalarına; neymiş efendim st. anger ayarındaymış, sırf sertlik olsun diye yapılmışmış, eh kulağını... riff çeşitliliğini mi göstersem, değişken melodileri mi desem, james in şarkıya yön veren vokalini mi söylesem ? ne söylesem boş, anlayacak ne kafa, ne de dinleyecek kulak var. neymiş değeri sonradan anlaşılmış load gibi bile değilmiş, bu değerlendirmeye neremle gülsem acaba... metallica nın country tarzına yönelmesini bekleyen, yok biraz daha az sert yapsalar, yok hard rock olsun diyenlere gülüyorum. Siz gidin mama said le ağlayın kardeşim, gidin tuesday's gone falan dinleyin. neymiş united abominations kat be kat daha iyiymiş, hayır en sıkı megadeth fanları bile kabul ediyor united abominations ın bikaç şarkı hariç ne bok olduğunu, bizim süper zeki dinleyicimiz karşılaştıracak ya, ilk yakın hedefi gösteriyor...
gelelim tarz eleştirilerine, adamlar AJFA dan black e geçiyorlar, sonra aynı ivmeyle load a ve reload a geçiyorlar yumuşadı oluyorlar, şimdi bu albümle bize Kill'em All ve AJFA tadı yaşatıyorlar, özüne dönecez diye sıçtı oluyorlar. hay sıçan kaçsın size...
şarkıların ses kalitesine, mix ine falan bok atılmış, internette olan hiçbir sürüm gerçek 320 bit değil arkadaşlar, düşük kalitede wav dosyalarından 320 ye sözde geçirilmiş versiyonlar mevcut, elbette çok dağlar kadar fark olmaz ama orjinal versiyonunda ses kalitesi daha iyi olacaktır.
şimdi gelelim albümle ilgili kendi yorumuma;
1- en zayıf halka lars yine sıçmayı başarmış, onun dışında kirk biraz daha melodik soloları serpiştirbilirmiş kanımca, james ve rob a ise sözüm yok adamlar almış götürmüş albümü.
2- şarkıların hiçbirinde söylendiği gibi tekrar yok, aksine son derece değişken ve çeşitli bir albüm olmuş.
3- kesinlikle ilk 4 albümün yanına yakışan bir albüm, ilk 4 ünde olduğu gibi bir sıralamaya koyamayacağım, 5 taneden 1 i sadece.
4- albümdeki favorim broken, beat & scarred, o riffler, o vokal, bateri bile harika olmuş burada.
5- metallica bu albümle müzik tekniğini ve seviyesini başka bir seviyeye taşımıştır, bundan sonra daha melodik bir master tarzı albüm gelirse tadından yenmez.
olumlu ya da olumsuz eleştiren tüm arkadaşlara selam olsun,
bok atanlara da metal up your ass, aklınızı......
geyet iyi bir albüm olmuş diyebilirim. ilerleyen yaşlarına inat gayet hızlı güçlü şarkılara sahip bir albüm ortaya çıkarmışlar.
çıtayı kimsenin hatta belkide kendilerinin bile ulaşamayacağı bi yere koymuş oldukları için ne yaparlarsa yapsınlar sürekli beğenilmeyecek eleştirilecektir.
grubun kendilerininde belirttiği gibi yenilikten yana bi yapısı olduğu için önceki albümlerle kıyaslanması pek doğru olmayabilir. albüm önyargılardan sıyrılarak değerlendirilebilirse belki farklı tatlar alınabilir.
ayrıca beğenmeyenleri de taşlamak saçmalıktan öte gidemez. sonuçta zevkler kişiye göre değişir. bi nota herkeste aynı çağrışımı yapmayabilir.
