Matematiksel fizikte, de Sitter değişmeyen özel görelilik kurgusal bir fikirdir. Bu fikir uzayzaman simetri gruplarının belirsiz dikey de Sitter uzay SO(4,1) gruplarıdır. Genel görelilik standart teoride de Sitter uzay bir kozmolojik sabit ya da sürdürmek için sürekli skaler alanın stres enerji gerektiren son derece simetrik özel vakumlu çözümüdür.
de Sitter değişmeyen görelilik düşüncesi fizik kanunlarının esasen de Sitter uzay simetri grupları yerine değişmeyen özel görelilik Poincare grupları altında olmasını gerektirir. Bu varsayımla, otomatik olarak boş alanda de Sitter simetrisi vardır ve normalde genel görelilik kozmolojik sabit olarak adlandırılacak uzay simetri yapısını açıklayan temel bir boyutlu parametre haline gelir.
ilk olarak 1954 yılında Luigi Fantappiè tarafından önerilen, teori 1968'de Henri Barcy ve 1968 yılında Lévy-Leblond tarafından yeniden keşfedilene kadar belirsiz kalmıştır. 1972 yılında, Freeman Dyson tarafından de Sitter değişmeyen uzay teorisi popülerleşti. evrenin genişlemesinin keşfi de Sitter değişmeyen teorilerine olan ilginin canlanmasına sebeb oldu. Bu keşif aynı zamanda fizikte olan yeni çift özel görelilik gibi kurgusal fikirlerede kapı araladı.
