Derli toplu olmak, her zaman aradigini kolay bulmana yol acmiyor.
Ornegin evde temiz esyalar dolapta, kirliler kirli cekmecesinde, sepetinde. Peki az giyilmis, ne temiz ne kirli olanlari nereye koyacagiz ? Ben bunlari sandalyenin uzerine ya da kapi arkasina asarim genelde. Ama eve gelen biri bunu "daginiklik" olarak yorumlayabilir.
4 tane usb bellek var. 1 tanesinde linux yuklu, digerinde windows. Diger 2 sinden 1 tanesi odev, tez vs icin. Sonuncusu da ivir zivir film muzik icin. Ben bu ivir zivir olani digerlerinden ayri tutuyorum ki bir gun odev teslim etmek istedigimde yanlislikla digerini goturmeyeyim diye. Ama eve temizlikci cagirdigimda "duzenli olsun diye butun usb leri buraya koydum" derse kiziyorum.
O yuzden bence pis olmak ile daginik olmak arasinda hayvani fark var. Insanin evindeki esyalar goze batmamali, ama bir seyi halletmek icin de maksimum efektif olmali bana gore.
içinde bulunduğum durum, neyi nereye koymayı bildiğiniz sürece sıkıntı yaratmıyor. mesela çekmecemde fare yavrusunu kaybetse bulamaz lakin neyi çekmeceye koymam gerektiğini de biliyorum.
Aradığını bulmaktır. Masanın üzerine üst üste konulmuş ilaç kutuları benim için dağınıklık değildir. Estetik kaygılarla o kutuların toplanıp hiçbir zaman kullanmadığım raflar ya da çekmecelere kaldırılması ise ufak çaplı bir cinnet nedenidir.
