bir sandalyeyi dolap gibi kullanarak kurtulabileceğimiz durumdur. ben mesela öyle yapıyorum. sadece orası dağınık duruyor. kıyafetler biraz kırışıyor ama olur o kadar.
aslında nasıl dağıldığını da anlamazsınız. dağılır , dağılır ... sonra o üşengeçlikten sıyrılıp bir toplarsınız! ilk günkü gibi tertemiz ve derli toplu olur. odanın o hali insanın içini açar. ohh miss...
çok sıkıcı durumdur vesselam. odam toplu ama sandalye için aynı şeyi söyleyemem. masa büyüklüğünde bir yığın oluştu çünkü. bir ara sandalyeyi oturulabilir hale getirmek gerek.
kişinin; sınavı varsa, eline notlarını almalı (ama odadayken) şöyle bir göz gezdirdikten sonra (yaklaşık on dakika) odayı toplama isteği, birden içinden gelecektir ve o oda pırıl pırıl olacaktır. (bkz: tecrübeyle sabittir)*
üşeniyorum üstüne bi de ders çalışmam lazım ama dağınık olunca da çalışamıyorum gerçi dağınık olmayınca da çalışamıyorum. ben ders çalışmayı sevmiyorum ki ama oda dağınık ondan yani.
