16 can gitti , 16 ana ,16 baba ,16 eş,16 kardeş.....16 ocak söndü.
acısını düşünemiyorum , düşünmek bile istemiyorum. aklım çok karışık , öfkeliyim, hayata sövesim var...
1 gün önce şehit düşen polisin cenaze töreni çıkıyor tv de; annesi ağlıyor "beni evladımın yanına gömün, üşür o"....off off şimdi gelde bu sözün altında ezilme, ne diyeceksin o anaya, nasıl kalkar bu üzerimdeki ağrı. boğazım düğüm düğüm.
sonra ablası bağırıyor "bakın belki nefes alıyordur hala, belki o değildir"
bu duyguyu kardeş için değil annem için yaşadım ben,gece annemin ölüm haberi gelince hastaneye koştuğumda dayıma bağırmıştım bak belki hala nefes alıyordur, yok ölmüş kızım dediğinde kalp masajı yaptılar mı acaba diye düşünmüştüm.. insan inanmıyor, sen doktoru al karşına öldüğünü anlatsın saatlerce yok insan inanmıyor işte, beynin asla ölümü algılamıyor o an.
işe geldik haberlere okuyup okuyup ağlıyoruz, ne gelir elden , ama gelmesi lazım tadımız yok
fatih usta arıyor,aslında raporlu evde olması lazım.personelci arkadaşa ulaşamamış söylermisiniz çok acil ulaşmam lazım diyor, hayırdır usta?
abisinin oğlu hakkaride asker hala haber alamadık ulaşamadık kimseye ,bizim stajyer vardı abisi hakkaride askerdi onun numarasını isteyecektim diyor.....
offf offf... panik yapma kötü düşünme...ne saçma...var işte böyle bir olay ama isimler yok, ulaşılamıyor kimseye. kimbilir annesi ne halde acaba. hem fatih ustanın olmasa başkasının yeğeni, kardeşi,arkadaşı....
dediği stajyerin cep teli için bakıyoruz evraklara , arşivde buluyoruz dosyasını yazılı cep telefonu iptal ,ev telefonunu da açan yok..
dün oldu olay, arayıp sormadım fatih ustaya noldu diye, ne sormaya yüreğim dayanır , ne cevaplara..
