zamanında benim de içinde bulunduğum gruptur. Ah dayı, bırakıp gittin. Sattı dükkanı dayım. Hal böyle olunca artık dayısı bakkal olmayan bir adam oldum. Ama küçükken en sevdiğim yerdi orası benim düşler üljesi gibiydi. Kapıdan girince raflarda uzanan o kekler, çikolatalar, cipsler ve kolalar... Her girdiğimde bir sepet dolusu şey alır çıkardım. Böyle de görgüsüz bir çocuktum işte.
