genelde ziyadesiyle şımarık yetiştirilmiş evin tek erkek evladıdır bunlar. götleri her sıkıştığında babalarından destek alırlar. yaşları küçükse yaptığınız en ufan bir hamleyi çığ gibi büyüterek babalarına gösterirler:
piç: ben de oynayabilir miyim?
ag: yok canım, sen çok küçüksün daha ezilirsin aramızda
piç: banne ben de oynicam
ag: bak küçüksün sen, ayağımızın altında ezilirsin
piç: oynicam işte banneee
ag: siktir git lan, top benim oynatmıyorum zorla mı? çocuk katili etme beni
piç:* ben de oyniccammm (yerden taş alır ve kafama atar)
ag:ahhhhç kaçma lan gel buraya siktim ananı.
piç burada kaçmaya yeltense de mahellenin atletik delikanlısı ag'ye daha fazla dayanamaz. ben de kafamın zonklamasının da etkisiyle yakalar yakalamaz karnına birkaç sağ-sol yumruk kombosu bindirdim. ilk yumrukta kendini yere atan piçi bir süre yerde sürükledikten sonra sonra cidden canının acıdığını düşünerek oradan ayrıldım. işte piçin piçliği burada devreye girer. ben sokağa çıkmadan ters taraftan koşa koşa sokağa çıkar bir yandan ağlayıp bir yandan da evine, yani babasına doğru yürümeye başlar:
-baaeeaaaaaabbaaaeaeeaaaaüüühühühhhhhüüüüüüüüüü
gerisi malum. babası sokağa çıkar. koca göbeği, dünyanın yarısı gibi olan götü ve sigaradan pörsümüş ciğerleri ile tabii ki beni yakalayamaz. ama oturduğum evi bildikleri için annemi iş çıkışında yakalar ve beni şikayet ederler.
