vardır böyle kadınlar eminim ama ne olursa olsun bir insanı dövmek, hiç bir zaman tasvip edilecek bir şey değildir. çünkü insan aklı olan, anlayan ve düşünen bir varlıktır. dayakla olay bir sonuca bağlanamaz.
"dayak cennetten çıkmadır"
neden böyle denmiş hiç düşündünüz mü.dayak cennetten çıkmış çünkü. cennette yeri yok. "no woman no cry" şarkısını kadın yok ağlamak yok şeklinde anlamak vardır hani. olur ben de öyle zannederdim zamanında.
ama zararsız bir zannedişti bu. oysa dayakla ilgili bu sözü yanlış anlayan ve uygulayan hayvandan da ilkeldir. hiçbir hayvan dişisini dövmez. aksine dişisini korumak için hemcinsleriyle dövüşür. saldırı hissettiğinde yapar bunu.
işte bu denli aciz dayak denen hadise. cezasını vermek sana mı kaldı. eğitmek, adam etmek senin üzerine düşen vazife mi?
eğer eşin ya da sevgilinse hata yaptığını düşündüğün, şiddet midir başvurulması gereken yol. konuşursun anlatırsın. baktın anlamadı çıkarırsın hayatından defolup gider.
kızınsa kız kardeşinse zaten o iğrençliği yapmak ne terbiye verir ne ahlakını düzeltir. tam aksine sen üstüne gittikçe arsızı olur dayağın. söylemeye bile iğreniyorum ki bu kelimeyi. nasıl bir akıldır, nasıl bir düşünce yapısıdır ki dayağı hakedip haketmediğini bile tartışabiliyor insanlar.
sen kimsin ki başka bir bedene zarar vereceksin.
öldürmek dahi daha asildir bir insana vurmaktan. cani derler. katil derler.
oysa o korkunç şeyi yapmak, anlamlandıramıyorum bile. okuma yazma bilmişin, okumuşun, mastır doktora yapıp profesör olmuşun hepsi boşa.
acizlik bile değil ki daha beter.
düşmektir bu. diplere. uçurumlara. insanlığın esamesinin okunmadığı dipsiz çukurlara düşmektir. değer yargıları olmamak değil midir.
değilmi ki bir insana vurdun.
insanım deme.
hayvanım deme.
hiçsin bu dünyada. ziyandır ömrün.
değilmi ki tartışabiliyorsun hakeder mi haketmez mi diye.
sürünerek yaşıyorsun bu hayatta. yok olmaya ve ezilmeye mahkum.
bir insanın ayakları altında.
ve haketmediğin bir söz. sana fazla bile
"yazıklar olsun" denebilir sadece.
''dayak yemeyi hakeden adamlar'' kavramının aciz, kendine güveni olmayan, aşağılık, kompleksli baş kahramanlarıdır. insana bahşedilmiş en güzel duygulardan biri olan merhamet duygusundan ve insan sevgisinden bihaber zavallı insancıklardır. dikkat edilirse, eğer bu tür müsveddeler bir başkası tarafından kaza ilede olsa incinseler dünya başlarına yıkılmış gibi davranırlar. bunlar bir türdür. bu türleri kendilerinden daha güçlü birine havale edip havale masrafınıda kendilerine ödettirmek gerekir. bu onları vurma, dövme konusundaki içgüdülerinin kontrolü konusunda daha dikkatli davranmaya yöneltecektir.
dayak etmeyi hak eden kadını döven erkekler aciz bünyelerdir. insan değil onlara mahluk demek daha doğru olur... dayak yemeyi hak etmeyen kadın (onun gözünde) zaten hak etmez; ee sorun kimde o zaman...
