bi büyük rakıyı tek başına içip gecenin bi yarısı denize giden, motoruyla gezenmiş şimdi burda olsa ne de güzel olcak olanmış en çok özlenenlerdenmiş hala ağlatanmış. bi kaç yıl daha yaşasaydın da beraber içseydik o 70liği denenmiş.
birbirindne farklı tanımlarla ifade edilen kişidir.
önce annenin erkek kardeşidir. sonra halk arasında yiğit, cesurdur. ardından yaşça büyük kimselere seslenme ünlemi. en sonunda kabadayı ismine vakıf olan kişidir.
şekilden şekile sokulan başka bir akraba yoktur zati. baba'nın bile yarattığı anlam onda yoktur.
yarattığı sıcak ve samimi ortam en başta ayrılır baba'dan. kahverengi ceviz mobilyalı klasik muhafazakar tutumlardan uzaktır bir kere. sizi yerin dibine soktuğu kadar kuşlar gibi özgür de bırakabilir.
sadece dayı'dır.
amma velakin karizması vardır.
bir çocuğun dayım gelmiş sesi bile kulaklara hoş gelir. içinizden bir daha desene demek gelir. dogumgunu parti vs de ise ilk aranılması beklenen kişidir. beklentilerin sınırı yoktur yeğenler için.
bunu herkes duysun okusun diye yazmak istedim. hiçbir tanım içermiycek. benim dayım candır. başkalarının dayılarından farklıdır. yıllar sonra kazandığım sırdaşım, arkadaşım, abim, babam, hep yanında olmak istediğimdir. az evvel öğrendiğim şeyden sonra dahada canımın içi olmuştur. benimle ilgili söylenmiş asılsız bi laf için bi kaç kişinin aağzına s*çmıştır. neden sinirleniyosun ben kendimi biliyorum dediğimde. sen sinirlenmeyebilirsin ama ben sinirleniyorum diyendir. hatta motorsiklet kullanan dayıma
- neden ben arkana binemiyorum da arkadaşların biniyor? dediğimde
-çünkü onlar canım değil sen canımsın sana bişey olursa dayanamam diyen adamdır.
o bilmez belki buraya yazdıklarımı ama o hissetmeli ki ben hep onun yanında olucam.
