her filminden sonra mala bağladığım, bazen anlayıp kimselere anlatamadığım, acı çeke çeke sonuna kadar izleten filmleri çeken insan. çoaşmış bu adam çok. birdeburdan kendisine mektup yazmak istiyrum.
sevgili lynch;
o nasıl filmler öyle allahsız. ben senin o ağzına sıçıyım bakış açını sikim. pskolojimi sikip attın. (bkz: eraserhead.)den sonra ebem sikildi yemek yiyemedim lan! film izlemiyorum beyin jimnastiği yaıyorum sanki. kalorifer ana rahmiymiş yok şu şuymuş..kafa lan bu kafa! seni yakalarsam kulağına parmağımı sokup gerçek gerilimi yaşatıcam sana.sayende sanatla boğuldum, boğulurken de bir bok anlamadım.öpt.aeo. sevgiler nickmdenasagakasimpasa.
bütün güzelliğine önem vermeyen, bir demeçte senaryodan mütemadiyen saptığını açıkça dile getiren, sahne atmosferini müthiş ifa eden, filmlerinin müziklerini iyi gruplara yaptıran yönetmen.
milletin sırf filmlerini anlamadığı için "deli amk ya süper, usta bu adam, manyak yanee" dediği adam.
bi sikim anlamıyorsun amk nerden biliyorsun iyi olduğunu?
kesinlikle filmlerinde yönetmenin önemini kavratmış olan kişidir. bir çok filmini izledim ve her filminde insana aynı duyguları farklı yollardan yaşatan yegane yönetmendir. türkiye'de olmuş olsa saygıdan elini öpmeye gidecegim amerikalı yönetmendir.
ne çektiğini ne anlattığını kendi bile bilmeyen yönetmen. daha doğrusu öğrenmek istemeyen. kendine bile sürpriz yapan, ne anladıysan o diyen yönetmen. herhangi bi filmini üç gün boyunca tartışmak isteyeceğim adam ayrıca. evet manyayığım sanırım.
kamera açıları, mekanları, sesleri, renkleri yani sinemanın tüm öğelerini izleyicinin bilinçaltına hükmetmek için kullanması ve bunda başarılı olması ile övgüyü hak etse de, sinemanın bir anlatım aracı olduğunu düşünen benim gibi insanlar için sadece kadraj ve kamera hareketleri ile ilgi çeken yönetmen.
hani olcak iş değilde bu adamla bir yerde karşılassam hiç umrumda olmaz iki filmini izledim ne bok olduğunu ve olmadığını belli etti. hollywood manyağı amerikan sineması aptalı. ama bak soracağım bi soru var kendisine - senin havan kime lan david ha havan kime?
nedir o tripler yani, ben filmimi yaparım iyice bir karıştırırım sonra milletin önüne sürerim yemeyen aptladır falan. tamam sensin koçum zaten birçoğunuda kafalamıssın, sende haklısın.
(bkz: tutmayın lan beni)
''Yola çıktığım yerle vardığım yer hiçbir zaman aynı olmaz. Resim veya film, her zaman işe bir senaryoyla başlarım ama hiçbir zaman sonuna kadar ona bağlı kalmam. Kendinizi olayların akışına bırakıp açık olduğunuzda, etki ve tepki göstermeye izin verdiğinizde çok daha fazla şey gerçekleşmeye başlıyor. Her iş sizinle 'konuşur' ve eğer onu dinlerseniz, sizi hayal bile edemeyeceğiniz yerlere götürür. işi daha zenginleştiren bu karşılıklı etkileşimdir.''
Endüstriyi seviyorum. Borular. Akıcı maddeleri ve dumanı seviyorum. Suni şeyleri seviyorum. insanları zorlu şekillerde çalışırken görmeyi, tortuları ve insan atıklarını seviyorum.
Eğer bana 'Tamam, ya Disneyland' a gidiyoruz ya da şu terkedilmiş fabrikayı gezeceğiz' deseniz, benim için tek bir seçenek vardır. Fabrikaya giderim. Neden tam olarak bilemiyorum. Hikaye kurgulamak için harika bir yer gibi geliyor.''
pohpohlanmış yönetmen.
insan denen canlı da çok sever zaten böyle pohpohlanmış ve anlaşılmazları.
"aa linç çok başkadır" derler de işte bilmezler olayın aslı ne.
gayet sıradan bi yönetmen. ne anlattığını izleyiciyi aksettiremiyorsan adamım diye gezme. bi de bana sakın anlayan anlıyo da deme deyvid. zürafanın tepesine kaktüs koysam biri "aa ben hebelehübeleyi anladım" der zaten.
belgesel tadında, ropörtaj tadında, deneysel film tadında filmler yapmış yönetmendir. bir filmde birden çok film var gibidir. hangi akıma, hangi ekole, hangi oluşuma gireceği meçhul bir yönetmendir. insanın pis yanını gözüne gözüne sokar:
baudrillard'ın, 'simülasyon kuramımda bir kitap boyunca anlatmaya çalıştığım şeyi bir sahne ile göstermiş' dediği mulholland drive, kubrick'in 'keşke ben yapsaydım dediğim tek film' dediği eraserhead, zizek'in 'hollywood'un famme fatale çıkmazını çözmüştür' dediği lost highway filmlerinin yönetmeni.
kendisi de söyler, filmlerini anlamak aslında zor değildir. hayatlarında ilk defa film izleyen afrika yerlilerinin tamamının sadece bir saniyeliğine görünen bir tavuktan başka birşey görmediklerini biliyor muydunuz? siz anladım dediğiniz bir filmden aslında ne anlıyorsunuz?
yeni projesini bi belgesel olarak belirlediğini açıklamıs yönetmen.
91 yaşında ölen transandental meditasyonun babası Maharishi Mahesh Yogi'nin hayatını anlatıcakmıs.bunun için de önümüzdeki günlerde hindistan'a gidicek ve çekimlere orada baslıcakmıs.
benim için : en iyiler sıralaması yapsam her daim listemde en üst sıralarda olacak şahsiyettir.
ama kimisi bi bok anlamaz ve nefret eder bu adamın filmlerinden
kimisi de bişeyler anlar ama kesinlikle başka bişeyler eksik kalır, tam olarak anlayamaz filmi. işte bu yüzden hayran olur adama. sen hep film yap, benim kafamı sik, fazla bi bok anlamayayım, ama filmlerini tekrar tekrar izleyeyim der. ama izledikçe yeni yeni şeyleri de keşfeder filmde.
ama gerçek bişey vardır ki: bu filmleri sevenin de sevmeyenin de film bittikten sonra kafasında onlarca soru işareti kalır ve asla tam olarak çözemez filmi.* işte budur david lynch filmlerinin büyüsü, budur o filmleri sadece belli bir kesimin sevmesini sağlayan.budur david lynch i mükemmel kılan.
tüm filmlerini izlememe ragmen edindigim bilgi ben düşünüyorum sen bul. eraserhead ilk filmi olmasına ragmen zaten nasıl bir devam getirecegini o günden göstermiş severlerine. istisnai bir kaç filmi hariç ilk anda anlamak zor. filmlerinde dekor olayına çok önem veren kişidir karanlık dikkat çekici bilinmeyen unsurları ön plana çıkarmayı seven bir yönetmen. filmlerinde diyaloglar bazen öyle bir hale sokar insanı anlamak ölüm gelir. ayrıca rammstein hayranlarındandır.
yahu bende mi bir şey var da anlayamıyorum yoksa bu adam mı bir garip dedirten yönetmen ?
vallahi kaç filmini izledim birinde de bir sonuca varamadım. bi'de insanlar izliyor ve hayran oluyorlar bu adama, hakkaten çok zekisiniz lan, aferin.
bir david lynch kitabı adında bir adet kitap vardır ki buda nasıl bir yönetmen olduğunu tanımlamaya yeter.lost highway, mulholland drive ve elephant man gibi inanılmaz filmlerin yönetmenidir.üniverstelerin ilgili bölümlerinde de ders olarak anlatılmalıdır bu amca.
ilk defa 80'lerin başında fil adam ı çok sonrada wild at heartı sinemada izleyip hastası olduğum büyük yönetmen..daha sonra lost highway le vayy..olup mulholland drive ile eriyip bittim eraserhead in peşine düşüp te mecnun oldum..diyesim gelir...bir filmi oluşturan bütün disiplinleri kullanış yöntemi ve benzersiz bakış açısıyla bana göre dört dörtlük tek sinemacı.."anlaşılamama"suçlaması bence yersiz ve de anlamsız bir sav..çünkü sinema -resim veya müzik gibi- bir sanattır.bir dali tablosuna baktığımızda veya bir pink floyd dinlerken, sanatçıların o yapıtla ilgili tüm demek istediklerini anladığımızı iddia edebilirmiyiz..bir eseri izlerken onu ne kadar anlıyabileceğimiz bizim entelektüel kapasitemiz ile de ilgili birşey ama burada önemli olan "anlamak"değil,üzerimizde yaratılan sanatsal etkinin yoğunluğuyla oluşan "izlenim"in iç dünyamızda yarattığı estetik coşkudur.
filmleri cok degisik izleyici kitlerine hitap eder.lost highway,mulholland dr. gibi filmleri erotik film diye alanlar vardir,atmosferi icin alan vardir,bizzat yorumlamak icin alan vardir,yine ne sacmalamis izleyelim de dalgamizi gecelim diye alanlar vardir...yani tek film ile pek cok duyguyu veren bir adamdir.
