insanı okurken zaman zaman hayretlere düşüren, hayal gücünün nelere kadir olabileceğini gösteren kitap. büyük araştırmalar sonucu yazılmış olduğunu düşündürür okuyucuya, sadece okumakla kalamazsınız, kitabın size öğrettiği şeyler de vardır; kokunun insanlar üzerinde fark edemediğimiz etkileri gibi. kitabı okurken hep bildiğimiz güçlü olanın parlak yaşantısından ziyade, güçlü olanın bilerek silik yaşaması sizi şaşırtır. kitap ilerledikçe de şaşkınlıklarınız artar. insana özgü hırsların çoğundan uzak olan ana kahraman grenouille, kitabın sonunda sadece nefret duygusuna karşılık nefret görebilmek için, insanlar gibi kokamadığı için, kendi kendisine bunu taklit etse bile aslını yaratamayacağı için kendisini hiç olmadık bir biçimde imha eder.. ettirir mi demeli okuduktan sonra karar verirsiniz. pek çok kişi kitabın başlarında sıkılarak elinden atsa da, tadına varan bir insanın "sonunun gelmesini istemediği kitaplar" listesinde bulunduğuna eminim.
oluşturduğu atmosfer, dili, kurgusuyla önemli bir roman. filmi romanın yanında kopukluklar ve ayrıntı eksiklikleriyle dolu. ve romandaki atmosferi oluşturamıyor. kitabını okuyanın, filmini izlememesi gerekir, roman okumayanlar ise bir şekilde bari filmi seyretmelidir. varolma üzerine bir eserdir.
patrick suskind'in bu romanına konu olan olay, 18. yüzyılda fransa'da gecer. kitabın kahramanı jean-baptiste grenouille , tüm insancıl duyumlardan ve duygulardan yoksun, yalnızca kokulara karsı görülmedik ölcüde duyarlı, istedigi kokuları üretebilmek icin cinayet islemekten cekinmeyen bir katildir. herkesin, herseyin kokusunu almakta, tüm kokuları üretmekte gercek bir dahi olan bu genc adam, kendi kokusunun olmadıgını, bulundugu yerlerde insanların kendisinden cıkan kokuyu alamadıklarını anladıgı gün dünyasını yitirir. kendisi icin tek cıkar yol, baskalarına sanki insanmıs izlenimi verecek kokular sürünmektir. toplum icinde bireyselligini hicbir zaman edinememis, ama kendi benliginin dısında her seyi yaratabilmis bir dahiyi sergileyen bu görkemli alegorinin olaganüstü bir akıcılıkla erisilen son bölümü, benzeri heralde kafka'da görülebilicek bir insanlık tragedyasının simgesidir.
insanı okurken zaman zaman hayretlere düşüren, hayal gücünün nelere kadir olabileceğini gösteren kitap. büyük araştırmalar sonucu yazılmış olduğunu düşündürür okuyucuya, sadece okumakla kalamazsınız, kitabın size öğrettiği şeyler de vardır; kokunun insanlar üzerinde fark edemediğimiz etkileri gibi. kitabı okurken hep bildiğimiz güçlü olanın parlak yaşantısından ziyade, güçlü olanın bilerek silik yaşaması sizi şaşırtır. kitap ilerledikçe de şaşkınlıklarınız artar. insana özgü hırsların çoğundan uzak olan ana kahraman grenouille, kitabın sonunda sadece nefret duygusuna karşılık nefret görebilmek için, insanlar gibi kokamadığı için, kendi kendisine bunu taklit etse bile aslını yaratamayacağı için kendisini hiç olmadık bir biçimde imha eder.. ettirir mi demeli okuduktan sonra karar verirsiniz. pek çok kişi kitabın başlarında sıkılarak elinden atsa da, tadına varan bir insanın "sonunun gelmesini istemediği kitaplar" listesinde bulunduğuna eminim.
patrick suskind kişisinin akıl hayal gücünün sınırlarını zorlayan kitabı. hikayede üstün bir koku alma yeteneği olan jean baptiste grenoulle isimli karakterin mükemmel kokuyu yaratma tutkusu anlatılır. yolunu gözlerini kapayıp adece etrafını koklayarak bulabilen grenouille uç şekillele koku yeteneğini tatmin etmeye çalışır. hikayenin son sahnesi ise patrick suskind in inanılmaz yeteneğini ortaya seren şiirsel ve akıl dışı bir anlatımdan oluşur..
