dargın biten bir gündür aslında sadece. basit, basit olduğu için de anlamlı. karmaşıklıklardan uzak, mananın tam ortasında. pişmanlıklara yakın ama affedilmelere bir o kadar da uzak. mana demişken, mana aramamak lazım aslında çoğu dargınlığa çünkü manası olsa rasyonel olabilirdi eylemler, eylemsiz kalmazdı insan.
değer verdiği kadar kırar, kırılır insan; dargınlık olur. her şey yolunda giderken birden tepetaklak oluverir. eylem yok olur her şey stabilleşir. sonra yepyeni bir süreç vuku bulur; af. öncelikler silsilesi kadar adi ve pis bir şey olmadığı idrak edilir. gurur denen bok ya seni alt edecektir, ya da ekarte edeceksindir sen. atılacak adımın sonu tecrübe kadar tahmin edilebilr.
af dilersen affedilmeyeceksin muhtemel, affetmeyi beklersen af dilenmeyecektir senden muhtemel. konuşmayı dene sen de o zaman, konuşmayı dene ki önce kendini affet. kendini affetmeden sen; ne başkası seni affeder, ne de sen bir başkasını.
