"1980'in 12 Eylül gecesi dönemin ABD Ulusal Güvenlik Konseyi Türkiye Masası Sorumlusu Paul Henze, Başkan Jimmy Carter'ın kulağına "bizim çocuklar başardı" diye fısıldadı.
Evet ABD'nin çocukları başarmışlardı.
Yükselen toplumsal muhalefeti, hakkını arayan yüzbinlerce işçiyi, üniversite öğrencisini durdurmak, ezmek, yeni liberal politikaları hayata geçirmek, toplumu gericileştirmek için acilen duruma el koyulması gerekiyordu. ABD emperyalizmi böyle istiyordu. Yıllarca devrimci harekete karşı gerek devletin resmi kurumlarıyla, gerekse sivil faşist örgütlerle mücadele eden egemenler askeri cuntayla tamamen yönetime el koydular.
Darbeyle birlikte 1 milyon kişi gözaltına alındı, 7 bin kişi idamla yargılandı, 17 devrimci asıldı, 171 kişi işkencede öldü, 300 kişi "belirsiz" nedenlerle hayatını kaybetti, 30 bin kişi yurt dışına çıkmak zorunda kaldı, filmler yasaklandı, dergiler, gazeteler, sendikalar, siyasi partiler kapatıldı. Ve daha onlarca sonuç…
...
28 yıl da geçse, ne 12 Eylül generalleri, ne tekelci sermaye, ne de darbenin diğer suç ortakları, darbenin çocukları; halka hesap vermekten kurtulamayacaklardır!"
12 EYLÜL'DEN ERGENEKON'A DARBECiLER YARGILANSIN KONTRGERiLLA DAĞITILSIN MiTiNGi
Yeri: istanbul
Tarihi: 14 Eylül Pazar Toplanma: 13.00 Tepe Nautilus
Kadıköy Meydanı
kenan evren in hala yazlığında keyifle oturduğu sürece türkiye hiçbir zaman tam bir demokratik ülke olmayacaktır.
(bkz: bir darbe simgesi olarak kenan evren)
bu ülkede sol ve sağ görüşlü veya hiç görüşsüz bir yığın insanın canını yakan faşizan bir faaliyet olan darbeciliğin yasal yollarla cezalandırılması talebidir.
ufuk uras'ın sonuna kadar arkasındayım, çünkü görüşler "ama"larla bezendiğinde, duruma göre şekil değiştirdiğinde artık hiçbir değeri kalmıyor. darbe denilen o illet bugünlerin sebebiyse, aydınları, gazetecileri, yazarları bir şekilde imha ettiyse, 20 30 yıl öncesinin bilgili kültürlü düşünen kuşağını saçma sapan bir anayasayla ürkütüp apolitikleştirdiyse, düşünce suçu(!) için katiller yaptıysa, tamamen demokrasi dışı ve diktatör bir düzenle insanların hayatından seneler alıp götürdüyse, zaman buna dur deme zamanıdır.
burası dingonun ahırı değil, halkın tercihine müdahale etmek de şaka değil. elbette çoğumuz sevmiyoruz şimdiki hükümeti ve gittikleri yolun sonunu ama bunu yukarıda anlattığım tarzda bir yöntemle durdurmaya çalışmak hem mevcut duruma karşı duranların acizliğini gösterir hem de tükürdüğünü yalamak olur. durum aslında içler acısı bir halde, çünkü bu ülkenin solcu geçinen kitlesi darbeciler yargılansın girişiminde sus pus. ama pkk tabanlı dtp milletvekillerinin adı yazıyor ufuk uras'ın altında. yani durum şunu gösteriyor ki pkk'liler karşı durdukları devletin demokrasisine o devletin sürekliliğine ihtiyaç duyan vatandaştan daha çok katkıda bulunuyorlar. ironik, değil mi?
