darbe olsa da yalasak diye sokaklara çıkan yada darbe olmuş memleketleri hayretle izleyip üniformik hayaller kuran çakal sürüsüdür. bunların başı küçükken ezilmeli...
ülkenin siyaset ezberlerinden dolayı ortaya çıkan insan kitlesidir. ülkede seçilmiş hükümetlere karşı 'muhalefet' denilen şeyin tek biçimi olarak ortaya çıkan askeri darbeler, insanımızın bilinçaltına öyle bir sinmiş ve birilerinin kendi adlarına hükümetleri indirmelerine o kadar alışılmıştır ki, darbe denilen şey artık mümkün olmayınca muhalefet yapma da ortadan kalkmıştır. ülkede yıllardır üretilen sözde muhalefet, hep bir darbe özleminin dışavurumudur. nitelikli muhalefet için daha uzun yıllar var, bunu biliyoruz. ancak en son gezi parkı olaylarında bile, kitlenin büyük bölümünün askerin kışlasından çıkmasını beklemeleri, bu bilinçaltının hala taptaze hayatta olduğunun bir kanıtıdır. nitelikli olabilecek tek muhalif girişimi, geziciler kendi elleriyle mahvetmiş, darbe çığırtkanlığına dönüştürerek 2. tahrir'in aynısını istemiş, kuş kadar zekaya sahip olmadıklarını kanıtlamışlardır. taksim'i tahrir'e çevirmeye çalışıp, bütün arap baharı'nın amerika'nın oyunu olduğunu söyleyip, esed'in de anti emperyalizmin amansız bir savunucusu olduğunu iddia etmenin embesilliği ise bir başka başlığın konusudur.
