#9878100 freud ve #9940643 paulo coelho'dan yaptığı alıntılarla beni memnun eden, #9837352 ve #9917106 gibi girileriyle de dikkat çeken, takibinde olduğum nesildaştır.
ekşisözlük'te yazar. olanı o mel'un yerde aradığım her kelimenin altından çıkıyor. yani sırf kendisiyle tevekkeli selamlaşmak için ekşi'ye üye olabilir-dim, süreç kısa sürseydi tabi. platonik fanıyım herhal. o gelsin beni bulsun artıkın napim. *
Bir gün Apollon Thessalia'da kiyilari agaçlarla gölgelenen Peneus irmagi kenarinda, güzel genç bir kiz gördü. Bu güzelin adi Daphne idi ve Apollon görür gürmez ona asik olmustu. Daphne ormanlarin derinliklerinde dolasmaktan zevk aliyor, ay isiginda yabani hayvanlari kovalamak avlamak en büyük eglencesi idi. Yalniz basina dolasmayi çok seviyordu. Dahasi Daphne hayati boyunca yalniz yasamaya yemin etmisti. Erkeklerden nefret ediyordu bu yüzden evlenmeyi kesinlikle istemiyordu. Fakat Apollon ona delicesine tutulmus pesini birakmiyordu. Ormanda karsilastiklarinda Tanri Apollon güzeller güzeli bu kizla konusmak istedi ancak Daphne ondan korkarak kosmaya basladi. Apollon ne dediyse onu durmaya ikna edememisti, Daphne korkmustu bir kere. Yorgun düsene kadar kostu kostu, daha fazla kosacak gücü kalmadiginda yere yikildi ve toprak anaya yalvarmaya basladi. "Ey toprakana beni ört beni sakla, kurtar" Toprakana onun yakarisini duymustu, az sonra Daphne yorgunluktan agriyan bacaklarinin sertlestigini, odunlasmaya basladigini hissetti. Gri renginde bir kabuk gögsünü kapladi. Güzel kokulu saçlari yapraklara dönüstü ve kollari dallar halinde uzandi, küçük ayaklari ise kök olup topragin derinliklerine dogru indi. Apollon sevdigi kiza sarilmak isterken bu Defne agacina çarpinca sasirdi. O günden sonra Defne agaci Apollonun en sevdigi agaç oldu, ve defne yapraklari genç tanrinin saçlarinin çelengi oldu. Kahramanlara ödül olarak defne yapraklarindan yapilma taçlar taktilar.
