ulan it; karıydı kızdı, playstationdu, halı sahaydı ananı babanı unutuyorsun sonra bizim tespitlere yabancı kalıyorsun.
nispeten yaşlı bi adam olduğum için "ören bayan" efsanesiyle erken yaşta tanıştım. o gün bugündür, danteldi, fiskos masasıydı, şaldı benim için hayati önem taşıyor.
sadece benim için mi? yok hayır. ben bu derece kıymetini biliyorsam bu el emeklerinin, ev hanımları yanıp tutuşuyordur hafız.
- özden teyzen senin kız arkadaşına ördüğüm şalın örneğini istiyor. hahaha ama vermiycem.
ahhh annem benim. 27 yıldır tanıyorum seni ama en ufak bi çirkinliğini görmedim; sen naptın ya?
çeşitli rivayetlere göre o kadar kıymetledir ki paylaşılamaz.
bununla ilgili bir olay anlatıldı ve dumur oldum, paylaşayım kısaca.
şimdi; günün birinde komşunun biri kızına bir masa örtüsü örüyor, diğer komşu da beğeniyor ve örneğini istiyor.
komşu '' Vallahi veremem çok özel bu örnek '' diyor, komşu kadın bozuluyor ama sezdirmiyor.
neyse gel zaman git zaman bu teyzemiz allem ediyor, kallem ediyor bu örneği buluyor.
oturup orlon denilen kalınca bir iplikten bu örtüyü örüyor ve apartmanın basmaklarında istiflediği kışlık patates çuvallarının üstüne örtüyor. komşu kapıyı açıpta örneğini patates çuvalının üzerinde görünce basıyor çığlığı.
eee ne desek boş, şeytan azapta gerek. *
