Almanya'da 1970'lerde Pina Bausch'un temellerini attığı ne dans ne tiyatro olan sanat dalıdır.
bir metin vardır ya da sadece müzik vardır ve hareketler. hareketin nasıl olduğu değil neden yapıldığı önceliklidir. teknik ve estetik anlayışı, felsefesinden sonra gelir, gelmeye de bilir! "birisi beni izliyor" değil "ben dans ediyorum" anlayışı hakimdir.
dansı belli kalıplara tıkan teknik ayrıntıların yarattığı sınırlı alan dans tiyatroda zincirlerini kırmıştır. bale pabuçları fırlatılmıştır, çünkü kimse ayak ucunda yürüyemez.
her sanat dalından etkilenen dans tiyatro dinamik ve üretkendir. fakat sahnede bir metni okuyarak değil de tüm bedenini kullanarak bir şeyleri izleyiciye aktarmak, herkese ulaşabilmek biraz sıkıntılı bir durumdur. bu noktada yapılması gereken postmodernitenin 'körler sağırlar birbirini ağırlar suları'ndan olabildiğince kaçmaktır sanırım.
